وی با بیان اینكه عمارت ائل گولی نماد تبریز است و عكس آن را در همه فرآورده های بصری مرتبط با این كهن شهر می توان دید، ادامه داد: بر این اساس حفظ و صیانت از عمارت قدیمی یك ضرورت غیرقابل اغماض است و سازمان سیما و منظر نیز با درك این مهم تصمیم به مرمت و بازسازی بنا گرفت.
برزگر جلالی با اشاره به ثبت ملی استخر و باغ ائل گولی به نام تاریخی آن «شاه گولی» (به معنای استخر بزرگ) در دهه ۱۳۸۰ شمسی توسط وی و همكارانش گفت: در عملیات جدید مرمت و بازسازی این بنای تاریخی همه چیز آن نوسازی و عمارت به سیستم تهویه و گرمایش و سرمایش مجهز شد.
وی افزود: پیش بینی ما این است كه اگر پیمانكار جدید عمارت متخصص حوزه رستون دارای باشد، رستوران عمارت ائل گولی به بهترین مكان رفاهی شهر تبدیل شود.
تصویری از عملیات مرمت عمارت كلان فرنگی ائل گولی در اواسط دهه ۱۳۴۰ شمسی
مدیرعامل سازمان سیما و منظر شهرداری تبریز گفت: در زمان حاضر اقدامات لازم برای ثبت جهانی استخر و باغ ائل گولی با نام (شاه گولی) در دست انجام است و همه توان خود را برای تحقق این مهم به مار می بندیم.
ائلگُولی (دریاچه ملت) با نام قدیمی شاهگُولی (دریاچه بزرگ) یكی از مهمترین گردشگاههای شهر تبریز است كه در جنوب شرق آن و در ۷ كیلومتری مركز شهر واقع شدهاست؛ این مكان در زمان آققویونلوها ایجاد شده و در دورهٔ صفویان گسترش یافتهاست؛ عمق دریاچهٔ ائل گولی۱۲ متر بوده و در محوطهٔ آن قایقرانی انجام میشود؛ همچنین شهربازی (لوناپارك) و نیز غذاخوری و فست فود و كافی شاپهای متعددی در داخل این گردشگاه وجود دارد و دارای هتل و مسافرخانه و دارای دفتر جهانگردی فعال است؛ با احداث هتل پارس ائل گولی، این گردشگاه جنبهٔ جهانی پیدا كرده است.
ائل گلی تا پیش از رویكارآمدن صفویان، بزرگترین منبع ذخیرهٔ آب جهت آبیاری باغهای مناطق شرقی تبریز تا دروازهٔ تهران و تپلیباغ بوده است. در دوران حكومت صفویان، تمام شن و ماسه و نخالههای موجود در محوطهٔ داخلی دریاچهٔ فعلی خالی شده و دیوارهای سنگی به دور آن كشیده شد؛ در دوران قاجار در پیرامون استخر ائل گلی خیابانهایی جهت عبور و مرور احداث شد و در جوار این معابر، درختان تبریزی، بید مجنون و گلهای اطلسی متعددی در چندین ردیف جهت تزئین گردشگاه و پاكی آب و هوا كاشته شد؛ ائل گلی در دوران پهلوی به شهرداری تبریز واگذار شد تا به یك گردشگاه عمومی تبدیل شود و سید باقر كاظمی (مهذبالدوله) استاندار وقت آذربایجان شرقی، نخستین تعمیرات اساسی را در محوطهٔ این گردشگاه به انجام رسانید.
دریاچهٔ ائل گولی با حدود ۵۵ هزار متر مربع وسعت، گنجایش ۷۲۰ هزار متر مكعب آب را دارد. یكی از شعبههای رودخانهٔ لیقوان كه از نزدیكی روستای چاوان میگذرد، بهصورت جویباری كوچك از سمت جنوبشرقی دریاچهٔ ائل گولی وارد آن شده و آب آن را تأمین مینماید؛ تپهٔ نسبتاً بلندی در بخش جنوبی دریاچهٔ ائل گولی قرار گرفته كه جنگلكاری شده و آبشارهای مصنوعی متعددی از این تپه به سمت داخل دریاچه سرازیر میشود؛ همچنین از ضلع جنوبی دریاچه تا مركز آن و محل كاخ ائل گولی، خیابانی كشیده شده كه عمارت كلاهفرنگی را بهصورت یك شبهجزیره درآوردهاست.
عمارت كلاهفرهنگی هشت ضلعی موجود در مركز دریاچهٔ ائل گولی، امروزه بهصورت یك تالار پذیرایی مورد استفاده قرار میگیرد؛ این بنا پیشتر یك ساختمان یكطبقهٔ خشتی و فرسوده بود كه شهرداری تبریز در سال ۱۳۴۶ خورشیدی ساختمان پیشین را تخریب و عمارت دوطبقهٔ جدید و مقاومی در محل آن توسط استاد معمار حاج علی اكبر نادرالوجود احداث كرد؛ این عمارت در دوران حكومت سلطان یعقوب آققویونلو احداث شده و در دوران سلطنت صفویان گسترش یافتهاست؛ قهرمان میرزا (هشتمین پسر عباس میرزا) نیز این عمارت را تكمیلتر نموده و آن را بهصورت یك گردشگاه سلطنتی برای درباریان قاجار درآورد.