محله میدان عباسعلی گرگان یكی از سه محله اصلی شهر گرگان ،غربی ترین محله شهر گرگان بوده است. در محله میدان، بناهای شاخصی همچون حمام كاسه گران، كاروانسرای میدان، مسجد استاد كریم، آرامگاه چهل تن و زورخانه مشعل می باشد. مركز محله میدان، میدانگاه عباسعلی است.میدان عباسعلی گرگان یكی از ابتدایی‌ترین محلات و از مهم‌ترین مكان‌های گرگان است. درحقیقت، میدان عباسعلی از هسته‌های مهم شكل‌گیری استرآباد قدیم (گرگان امروزی) بود. بناهای متعددی در این قسمت از شهر گرگان وجود دارند كه قدمت برخی از آن‌ها به صدها سال می‌رسد.
میدان عباسعلی گرگان به خاطر انتساب به حضرت ابوالفضل (ع) و قدمت چند صد ساله آن كاركرد زیارتی نزد مردم یافته است. این مكان به خاطر انتساب به حضرت ابوالفضل (ع) (قدمگاه آن حضرت) و قدمت چند صد ساله آن و استشفایی كه برخی با توسل به آن مكان دریافت كردند، كاركرد زیارتی پیدا كرده است. سقاخانه‌ای كه نزدیك به ۴۰۰ سال قدمت دارد و امام‌زاده‌ای كه چشم امید بسیاری از حاجتمندان این شهر به آن است.
مركز محله میدان، تكیه میدان و یا همان میدانگاه عباسعلی است. محوطه تكیه میدان دارای پلانی به فرم مستطیل است. در جبهه شمالی آن، مسجد حاج آقا كوچك و تكیه وصاف خانه (وصافی)، در جبهه غربی، قدمگاه حضرت ابوالفضل(ع)، سقاخانه و مقبره سید طاهر مجتهد استرآبادی و در جبهه جنوبی بناهای دو طبقه، طبقه پایین با كاربری تجاری و طبقه فوقانی با كاربری مذهبی(تكیه)، قرار دارد؛ جبهه شرقی با احداث خیابان شهید رجایی (مجاهدین، فرح سابق) در سال ۱۳۳۹ كاملا از بین رفت و در همان دوره پهلوی دوم در طرف شرقی خیابان، بناهایی دو طبقه به جای تكیه¬های از بین رفته ساخته شد.
یكی از جذاب‌ترین بخش‌های میدان عباسعلی بازار آن است. بازاری كه می‌توان گفت همان جنب‌وجوش میدان معروف نعلبندان گرگان را دارد. در بخش اصلی میدان اغلب كسبه‌ای را می‌بینید كه به فروش اجناس دست دوم مشغول هستند.
تنها كاروانسرای تاریخی درون شهری گرگان با بیش از ۳۰۰سال قدمت در بافت تاریخی این شهر كه زمانی مركز داد و ستد بوده، به دلیل بی توجهی دستگاه های مربوطه در معرض تخریب است. كاروانسرای میدان عباسعلی به دلیل قرار گرفتن در مجاور بازار كهنه و چند كاروانسرای دیگر در گذشته از اهمیت بالایی برخوردار بوده است؛ بنایی كه به گفته كارشناسان سابقه تاریخی آن متعلق به دوره صفویه است و در دوره قاجار معماری آن فقط تغییراتی داشته است. طبقه اول بنا دارای چند اتاق و مصالح طبقه دوم از چوب و دارای یك ایوانچه با تخته كوبی های چوبی و پلكان با دسترسی آجری و پیشانی چوبی است كه امكان ارتباط دو طبقه را میسر می كند.
به دلیل تردد مسافران از منطقه استرآباد و دشت گرگان برای مسافرت به شهرهای شاهكوه، شاهرود، شهرری و قزوین، این منطقه از اهمیت بالایی برخوردار بود. بسیاری از كشاورزان هنگامی كه برای خرید به داخل شهر وارد می‌شدند نیز در این كاروانسرا‌ها ساكن می‌شدند. این ملك سه سند دو دانگ دارد كه دودانگ آن متعلق به اوقاف و ۴ دانگ دیگر به شخص حقیقی تعلق دارد. آخرین كاربری كه در این بارانداز یا كاروانسرا اتفاق می افتاده پالان دوزی بوده كه مدت هاست منسوخ شده و این مكان را به فضای نیمه مخروبه ای با كاربری انبار، تبدیل كرده است.
