خانه ابتهاج (ارغوان) مربوط به اوایل دوره پهلوی دوم است و در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۸۷۸ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.ثبت خانه ارغوان در لیست سازمان میراث فرهنگی به دلیل وجود درخت ارغوانی است كه هوشنگ ابتهاج، شعر معروف (ارغوان) خود را برای آن گفته‌است.این ملك توسط سیروس فرمانفرمائیان (فرزند هشتم عبدالحسین میرزا فرمانفرما و بتول خانم و از درباریان دوران پهلوی اول) بنا و سپس منوچهر هرمز قراگوزلو در این عمارت ساكن بود و بعدها در اختیار بانك پارس قرار گرفت و در نهایت در سال ۱۳۴۳ یكی از سه برادران ابتهاج به نام احمدعلی ابتهاج (مالك كارخانه سیمان تهران) آن را خریداری كرد.
این خانه هم اكنون در اختیار اداره مركزی سیمان تهران است.ارغوان با چهار تنه جدا از هم، مثل چهار «شاخه همخون جدا» در حیاط كوچك ساختمان آجر قرمز، كنار حوض تهی از كاشی‌های آبی، چشم انتظار شاعر است. خانه در بن بست است. در بن بست “انوشیروانی”، گیر افتاده در تنگنای فراموشی. خانه‌ای كه ارغوانش هنوز تولد شاعری كه سال ها پیش ساكن آنجا بود را به خاطر دارد:۶ اسفند ۱۳۰۶.
با اینكه شاعر اینجا به دنیا نیامده اما ارغوان و خانه محال است، خاطرات سالروزهای تولد او را از یاد ببرند. زمان زیادی بر این خانه و ارغوانش گذشته است. كاشی‌های آبی حوض، از سرشاری آب زلال محروم‌اند. خانه در غربت است و كمتر كسی آن را می‌شناسد، ارغوانش اما هنوز محبوب دل‌هاست و هرگز بی‌آب نمانده.
آدرس : تهران، خیابان فردوسی، خ شهید تقوی، كوچه شهید انوشیروانی، پلاك ۲۲
