دروازه قزوین یكی از دروازه‌های قدیمی و معروف شهر تهران بود.در زمان شاه تهماسب صفوی در ۹۶۴ هجری قمری نخستین برج و باروی شهر تهران ساخته شد. طول این بارو شش هزار گام بود و چهار دروازه بیشتر نداشت كه دروازه قزوین در مدخل كنونی بازارچهٔ قوام‌الدوله و شاهپور (وحدت اسلامی) واقع بود.
با گسترش شهر تهران در زمان ناصرالدین شاه، برج و باروی شاه تهماسبی را خراب كرده و با خاك آن خندق‌های اطراف بارو را پر نمودند. سپس شهر تهران را به تقلید از نقشهٔ شهر پاریس به صورت هندسی یك هشت ضلعی نامتساوی‌الاضلاع گسترش دادند و ۱۲ دروازه در اطراف آن احداث نموده و دورش را خندق كشیدند و دروازه قزوین در ورودی خیابان قزوین (میدان قزوین كنونی) ساخته شد. دروازه‌های جدید به سبك معماری صفوی ساخته شده بود و با كاشیكاری‌های براق و متنوع تزئین شده بود.
ویرانی دروازه‌ها
با روی كار آمدن رضا شاه و افزایش جمعیت تهران، بار دیگر نیاز به نوسازی و گسترش بناهای شهری احساس شد و در ۱۳۰۹ و با حكم شهردار وقت، این دروازه‌ها را ویران نمودند.
بازسازی و باززنده‌سازی
در ۱۳۸۰ شهرداری منطقهٔ ۱۱ و سازمان زیباسازی اقدام به اجرای پروژهٔ آرام‌سازی و بهسازی میدان قزوین نمود و پس از آن در ۱۳۸۴ با هدف احیای دروازه‌های قدیمی تهران به صورت نمادین و با توجه به اسناد تاریخی، اقدام به بازسازی دروازه قزوین نمود كه اكنون این دروازه با سازه‌ای بتونی و نمایی آجری در میدان قزوین تهران بنا شده‌است.
