آبشار بارگه بجنورد در استان خراسان شمالی واقع است. در جنوب غرب روستای اسفیدان دره ای دیگر با نام ”بارگه“ با چشمه های متعدد و آبشار دیدنی و سرسبزی خاص خود, هر تازه واردی را به خود جذب میكند. در ابتدای دره سمت چپ, زمینی تپه ماهوری حدود ۴۰ هكتار چند سال پیش بعلت رانش شدید , تمام باغات و خانه ها و درختان كهنسال آن در دل خاك فرو رفت.
اسفیدان(ماسوله بجنورد): روستای اسفیدان در دره ای ژرف محصور در كوهستان آرمیده در كمركش كوه با شیب تند بر روی تخته سنگهای عظیم و استوار با معماری خاص منازل در كوه و بر ارتفاع صخره های پر صلابت كه تماماَ از سنگهای لاشه درست شده اند. جلوه ی خاصی دارد.
از دیگر دیدنیهای این منطقه میتوان به دره و چشمه هَنوَراشاره كرد. در ضلع شمالغرب روستای اسفیدان, دره ای عمیق و طولانی بنام هَنوَر وجود دارد كه به فاصله تقریبی نیم ساعت از روستا در كمركش كوهی صخره ای چشمه ای زلال به همین نام خارج میشود و آب آن باغات اطراف را آبیاری میكند. ”درخت سندل“ سمبل روستای اسفیدان. بنا به گفته معمرین روستا از نوع این درخت جدود ۱۷ اصله بوده كه به علت واقع شدن در مسیر كوچه و عدم آگاهی از اهمیت آن بیشتر آنها را قطع نموده اند و فقط ۲ اصله باقی مانده با تنه ای حدود۶۵/۲ متر.
قلعه های اسفیدان
در غرب روستای اسفیدان دیواری صخره ای نمایان است كه به آن ” تاش قلعه (یعنی قلعه سنگی) “ می گویند. بر روی این قلعه دیوارهای سنگی و سفال ساده نخودی و قرمز و سفال های منقش به رنگهای مختلف دیده می شود.
برج های اسفیدان
بر فراز كوههای اطراف روستای اسفیدان, آثار برج های سنگی قدیمی مشاهده می شود كه مصالح بكار رفته در آنها سنگ و ساروج است. معروفترین آنها یكی برج ” قاریومالاق“ و دیگری برج ” قارقه“ (كلاغ) در شمال غرب روستاست كه پایه های آن هنوز باقی مانده.
غارهای اسفیدان
در ضلع شمال غربی روستا بر بالای صخره چشمه ”هَنوَر“ كوهی بنام ” خزینه“ وجود دارد كه در بالای آن غار” خزینه راهه“ واقع شده است. بگفته مردم, غاریست دست ساز در انتهای آن چاهی وجود دارد كه در قدیم به عنوان پناهگاه استفاده می كرده اند. غار دیگری بنام ” بیجت“ یا” معصوم“ وجود دارد كه دارای استلاگتیت و استلاگمیت می باشد.
