روستای جورد در مساحتی معادل ۴۵ هكتار در ۵۱ درجه و ۵۲دقیقه طول جغرافیایی و ۳۵ درجه و ۴۸ دقیقه عرض جغرافیایی در دامنه كوههای البرز و در ارتفاع ۲۱۰۰متر از سطح دریاو بر اساس آخرین تقسیمات جغرافیایی كشور در بخش رودهن و در فاصله ۹ كیلو متری شهر رودهن و ۳۸ كیلو متری شهر تهران واقع شده است .تاریخچه روستا به ۴۰۰سال قبل بر میگردد وبه نقل از ریش سفیدان روستا در آن زمان امامزاده سید روح الله كه از نوادگان امام محمد تقی(ع)( جوادالائمه) می باشد از حوالی مازندران به این مكان كه ییلاقی بوده مهاجرت كرده و پس از مدتی در این مكان فوت می كند .
این روستا در حدود ۴۰۰ نفر جمعیت دارد و بیش از ۹۵ درصد اهالی روستا سادات و همگی از نسل این امامزاده هستند.روستای زیبای جورد كه از طبیعت بكر و دست نخورده ایی برخوردار است جزء روستاهای متراكم (پلكانی ) و كوهستانی محسوب می شود و به عبارتی به ماسوله تهران نیز معروف است.شغل اكثر مردم روستا كشاورزی و دامداری می باشد و محصولات عمده روستا گیلاس ،گردو،آلبالو ، زردالو و سیب می باشد.
مزرعه های روستا عبارتند ازكبود گردن ، قاسم دره ، اتاق سره ، سوته ، بیدستان ، فیكستان ، اشنه در ، هیلان ، دو آب ، سرخه ، جنگل دره ،آغوز گله ، گلرد ، وستان ، فیل زمین ، كرمعلی ، مطلب زمین ،نو دربار،سیری ، نسم ، فلشتی همچنین تنها راه دسترسی به دشت زیبای لار ( سیاهپالاس) كه در شمال بخش رودهن واقع شده است از میان این روستا می گذرد.
روستای جورد یكی از روستاهای نمونه شهرستان و كشور در دوران دفاع مقدس می باشد كه با تقدیم۳۷ شهید از جمله شهیدان سجادیان (پدر به اتفاق ۴ فرزند) و ۹۰ جانباز و آزاده دین خود را ادا نموده است وجود خانواده شهید سجادیان كه پنج تن از اعضای خانواده آنان به درجه رفیع شهادت نایل شده اند(تنها پنج شهید استان تهران)، عظمت این دیار هر چند دور افتاده و كوچك را بیش از پیش نمایان می كند.
همچنین آیت الله مهدوی كنی و آیت الله طالقانی نیز در اوایل انقلاب چند صباحی در این روستا زندگی نمودند كه از دیگر افتخارات روستا محسوب می شود.
امامزاده روح اله(ع) جورد
در ارتفاعات شمالی روستای ˈجوردˈ در ۱۵ كیلومتری شمال رودهن امامزاده ای وجود دارد كه به نام امامزاده سید روح الله مشهور است.بر روی شجره نامه داخل امامزاده و بر روی آیینه نصب شده در داخل و دیوار ضلع شمالی امامزاده، این گونه آمده است: سید روح الله ابن سید صالح الدین ابن … موسی ابن احمدبن موسی المبرقع بن الامام محمدتقی الجواد (ع).بنای امامزاده كاملا نوسازی و سقف آن مسطح و با ورق گالوانیزه پوشیده شده است و كف داخلی امامزاده با موزاییك سنگفرش شده، قرنیز آن سنگفرش سیاه و روی قرنیز به ارتفاع حدود ۶۰ سانتی متر سنگ مرمر سفید بالای سنگ یك ردیف با ارتفاع حدود ۱۰ سانتی متر سنگ سیاه بالای سنگ سیاه یك ردیف آیینه كاری سبز رنگ و از آن به بعد و تمام سقف به طرز زیبایی با آیینه پوشیده شده است.
ورودی امامزاده با دو در از طرف شرق و یك پنجره نیز درسمت جنوب نصب شده است.
در روی آیینه كه بر روی دیوار داخلی و غربی امامزاده نصب شده است، بانی این ساختمان را حاج سیدغلامعلی معززی نكویی اصل از نوادگان این امامزاده در سال ۱۳۷۵ هجری شمسی ذكر كرده كه در چهارم اسفند ۷۸ وفات یافته و در داخل امامزاده دفن شده است.
به گفته معتمدان محل درگذشته در این مكان دو دیوار كوچك سنگی وجود داشت كه دارای ملات گچ بود و روی آن چند چوب گذاشته بودند و جز آن بنایی دیگر وجود نداشت.
روایت شهید سید مرتضی آوینی از خانواده شهدای سجادیان
روزی سید مرتضی آوینی به دهكده «جورد» پا گذاشت تا پدر ۴ شهید این منطقه را ببیند. مدتی بعد، شاید قریب به ۳ سال و ۸ ماه بعد از شهادت پسران، پدر هم به جرگه شهدا پیوست. آنچه در ادامه آمده، روایت سید مرتضی است از دیدار او با سالار شهدای سجادیان.
دركوهستان‌های اطراف رودهن، دهكده‌ای هست به اسم «جورد» و در آن دهكده خانواده‌ای كه چهار قربانی به راه خدا داده است: كریم و داوود و كاظم و قاسم.چهره‌ای كه ما از آقای سجادیان در ذهن داشتیم با آنچه كه از او دیدیم بسیار متفاوت بود. جورد در اطراف رودهن است و رودهن در اطراف تهران، اما مظاهر هفت رنگ تمدن ماشینی نتوانسته بود آقاسید را از وطن ایمانی خویش دور كند و می‌دانی برادر، غریب آن كسی است كه از وطن ایمانی خویش دور شده باشد…
كاظم و قاسم و كریم و داوود، چهار جوانمرد از تبار آخرین رسول خدا بر زمین و با این همه، آقا سید می‌داند كه تكلیف از خود او نیز ساقط نیست.
جورد از توابع رودهن است و رودهن در اطراف تهران، اما آقا سید همچنان با مظاهر هفت رنگ تمدن ماشینی بیگانه مانده است. هر چند تهرانی‌ها هم نشان دادند كه بالاخره این ایمان است كه بر همه چیز غلبه می‌كند. می‌گویند روستای جورد، غریب و دورافتاده است و جاده‌اش با اولین برف‌های زمستان مسدود می‌شود. اما می‌دانی برادر، غریب آن كسی است كه از وطن ایمانی‌اش دور شده باشد.
كاظم و قاسم و كریم و داوود نشان داده‌اند كه دهكده جورد از خیلی جاهای دیگر به آسمان نزدیك‌تر است و همین كافی است. مادر شهدا نیز اهل تكلیف بود و می‌دانست كه راه حق، همواره از كربلا می‌گذرد. زمستان‌ها شب خیلی زود سر می‌رسد. وقتی ما می‌خواستیم كه دهكده جورد را ترك كنیم،شب شده بود و بچه‌های جهاد در مسجد جورد بعد از نماز مغرب و عشا برای گردان‌های انصار یارگیری می‌كردند.
آدمی‌زاد اسیر خویشتن خویش است و تا به سفر نرود از عالم خویش باخبر نمی‌شود. و به راستی در زیر این آسمان پرستاره خداوند چه شگفتی‌هایی نهفته است! حالا ما آقا سید را شناخته‌ایم و شما هم او را شناخته‌اید. اما فكر می‌كنید كه در سراسر ایران چند نفر از این آقا سیدها داریم؟
در كنار مسجد، همان شبانه داشتند هدایای مردم را برای جبهه‌های نبرد بار می‌زدند و هنگامی كه ما دهكده جورد را ترك می‌كردیم، آقا سید را دیدیم كه داشت یك بار دیگر پله‌های مسجد را بالا می‌رفت تا به گردان‌های انصار بپیوندد.
