شهرستان سنقر و كلیایی
سنقر در لغت فارسی به معنی (پرنده) شكاری است. از قدمت دیرینه این شهر اطلاعات روشنی در دست نیست ولی در دوره سلجوقیان، امیران سنقر به نام (آقاسنقر) معروف بوده‌اند.
گفته می‌شود كه شهر سنقر در ابتدا یك اردوگاه مغولی بود كه بعدها به شهر تبدیل شده است. در زمان فتحعلی شاه قاجار فرزند وی فتح‌الله میرزا به حكومت سنقر گماشته شد.
سپس این ناحیه با نواحی كنگاور، ملایر و تویسركانی یكی شده یكی شه و تحت حكمفرمایی شاهزاده شیخعلی میرزا ( پسر فتحعلی شاه) قرار گرفت. در زمان ناصرالدین شاه سنقر و كلیایی ضمیمه اسد آباد شد. در حال حاضر شهرستان سنقر و كلیایی از نواحی جالب توجه و زیبای استان كرمانشاه است كه در جلگه هموار و زیبایی واقع شده و اطراف آن را رودخانه، سبزه زار، باغات و بیشه زار فرا گرفته است و قله‌های كوه‌های آن تا اواخر تابستان از برف زمستانی می‌درخشد.
مراكز دیدنی و تاریخی
گور دخمه دربند
قلعه بزه رود
صنایع و معادن
صنایع كارخانه‌ای این شهرستان شامل كارخانه های قند بیستون و شیر پاستوریزه است كه علاوه بر مصارف داخلی به بخش های مجاور نیز صادر می‌شود. معادن سنگ چینی واقع در ۱۲ كیلومتری و سنگ مرمر واقع در ۲۵ كیلومتری صحنه مورد بهره برداری هستند.
كشاورزی و دام داری
عمده مردم شهرستان صحنه به كشاورزی و دام‌داری اشتغال دارند. محصولات گندم، جو، بنشن، انگور، سیب، گردو، زردآلو، و گلابی از محصولات كشاورزی شهرستان است. آب كشاورزی از طریق رود گاماسیاب، چاه‌ها و چشمه‌ها تأمین می‌شود. كشاورزی در شهرستان صحنه رواج كامل داشته و كشت به طریقه سنتی صورت می‌گیرد. دام‌داری نیز در كنار كشاورزی قسمتی از فعالیت‌های مهم این بخش را تشكیل می دهد كه شامل پرورش گوسفند، بز، گاو و گاومیش بوده و فرآورده های دامی از قبیل لبنیات، پوست و پشم از جمله صادرات صحنه به شمار می رود.
مشخصات جغرافیایی
شهرستان صحنه از شمال به شهرستان سنقر، از شمال خاوری به شهرستان اسد آباد (از استان همدان)، از خاور به شهرستان كنگاور، از جنوب به شهرستان دلفان و از باختر به شهرستان هرسین محدود می‌شود. این منطقه را كوه‌های كلوسر در شمال باختری و هجر در باختر در برگرفته‌اند و آب و هوای آن نسبتا سرد و نیمه خشك است. مركز شهرستان صحنه، در ۵۶ كیلومتری شمال خاوری شهر كرمانشاه و در مسیر جاده كرمانشاه – همدان، در ۴۷ درجه و ۴۷ دقیقه درازای جغرافیایی، و ۳۴ درجه و ۲۸ دقیقه پهنای جغرافیایی و در بلندی ۱۳۸۰ متری از سطح دریا واقع است. رود گاماسیاب از ۸ كیلومتری جنوب شهر صحنه عبور می كند. صحنه در مسیر راه اصلی كرمانشاه – همدان قرار گرفته و تا كرمانشاه ۵۶ و تا همدان ۵۸ كیلومتر فاصله دارد. در سرشماری سال ۱۳۷۵ جمعیت شهرستان صحنه ۸۲۰۴۳ نفر برآورد شده كه از این تعداد ۳۱۰۴۸ نفر در مركز شهرستان ساكن هستند. شغل عده‌ای از مردم بازرگانی و تعدادی دیگر كشاورزی‌است. به علت مجاورت این شهرستان با بخش كاكاوند (شهرستان دلفان) عده زیادی از ایل كاكاوند كه با گویش لری تكلم می نمایند، در طی سال های گذشته در نواحی جنوبی صحنه ساكن و تخت قاپو شده اند. اهالی شهرستان صحنه به زبان فارسی با گویش های كردی، لری و لكی صحبت كرده مسلمان و شیعه مذهبند. اقتصاد صحنه بر پایه كشاورزی، دام‌داری، باغ‌داری، صنایع دستی و صنایع كارخانه‌ای نهاده شده است.
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
شهرستان صحنه یكی از بخش های شهرستان كرمانشاه بود كه در سال‌های اخیر، به شهرستان مستقلی تبدیل شده است. محدوده این شهرستان نیز از نواحی قدیمی و تاریخی استان كرمانشاه است و آثار و بقایای ادوار گذشته در آن به جا مانده اند. گذشته صحنه چندان روشن نیست. برخی افراد از جمله ناصر الدین شاه صحنه را دهی آباد كه جزو بلوك خدابنده بوده، دانسته اند.
