شكلات و شیرینی سرای ۹۰ ساله مینیون

شكلات و شیرینی سرای ۹۰ ساله مینیون كه به سلطان شكلات معروف است ، در تقاطع دو تا از قدیمی ترین خیابان های تهران یعنی سعدی و هدایت هنوز پابرجا و شیرینی هایش همچنان هم زبانزد اهل دل است.مینیون كه كلمه فرانسوی به معنی ظریف و مامانی هست، اسم این كافه قنادی بوده كه صاحب اوكراینیش، آقای بوغوسیان حدود ۸۰ سال پیش بعد از مهاجرتش به ایران آن را تاسیس می كند.

شهرت بعضی مغازه های تهران هنوز شناسنامه این پایتخت بی در و پیكر به حساب می آید. سابقه و سرگذشت بعضی از این مغازه ها باز می گردد به مهاجرت های دو جنگ اول و دوم جهانی و انقلاب اكتبر در روسیه و سرازیر شدن سه نوبت سیل مهاجرین به ایران. ایران همیشه میزبان بوده و مهاجر پذیر، بگذریم كه از انقلاب ۵۷ به بعد خیل عظیمی از ایرانیان مهمان شدند و مهاجر.

شكلات و شیرینی سرای ۹۰ ساله مینیون را یك مهاجر اوكراینی در همین آدرس راه اندازی كرد. همه خانواده دست به دست هم دادند و این قنادی و شیرینی فروشی را راه انداختند. مثل خیلی از ایرانی های مهاجر كه در سه دهه گذشته، در اقصی نقاط جهان مبتكر انواع كسب و كار ها شدند تا چرخ زندگی را بگردانند و برخی از آنها بدلیل ابتكار و پشتكاری كه داشتند به نام و شهرتی هم رسیدند.
پس از انقلاب كمونیستی شوروی سابق فردی از اهالی خاركف (اوكراین ) به نام تربوغوسیان خانواده‌اش را به ایران میفرستد و خودش نیز پس از مدتی به ایران مهاجرت می‌كند و باهم یك نانوایی باز می‌كنند و مشغول به كار می‌شوند.

تقریباً همزمان با راه اندازی نانوایی این خانوادۀ اكراینی، متحدین و متفقین نیز جنگ جهانی دوم را به راه انداختند، دیری نگذشت كه مواد غذایی سهمیه بندی شد و آرد نیز از این قاعده مستثنی نماند.تربوغوسیان ها آرد دولتی را گرفتند و كار نانوایی را با سبك و سیاق خود ادامه دادند. نانی كه از تنور آنها در می آمد با همۀ نان های ایرانی فرق داشت، آن ها نانی شبیه به نان بولكی و باگت درست می كردند و این یعنی از همان ابتدا با بقیۀ هم صنفی های خود متفاوت بودند.بعد از جنگ، نانوایی تبدیل به شیرینی پزی می‌شود و كم كم پای شكلات هم به میان می‌آید.

جنگ جهانی سرانجام به پایان رسید و رفته رفته سایه های شوم قحطی و نا آرامی كمرنگ تر و زندگی ها شیرین تر می شد. بنابراین خانوادۀ مهاجر اكراینی نیز نانوایی را به قنادی مبدل ساخته و در این كار بسیار حرفه ای و خوب عمل كردند.چندی بعد پدر خانواده كه پیش ترها در سرزمین خود پیشۀ شكلات سازی داشت، یك دستگاه ساختِ شكلات وارد كرد و از آن پس شكلات های قنادی مینیون نیز مشهور شد.

خانواده تربوغوسیان كه حالا تنها بازمانده‌اش روبن، یكی از پسرهای خانواده است، دستگاه‌های شكلات سازی را خودشان از اروپا وارد می‌كنند .این شكلات های دست ساز كه هنوز هم با مواد طبیعی و كاملاً متفاوت با شكلات های كارخانه ای در قنادی مینیون تولید می شوند، دارای طعم ها و تركیبات مختلف مانند زنجبیل، پوست پرتقال، مغز بادام و آفتابگردان هستند.

كافه قنادی مینیون به شكلات‌های دست سازش معروف است. پیشخوان مغازه را ترافل‌های شكلاتی، شكلات های ویفری، فندقی پر كرده‌اند و از رولت و قهوه فرانسه‌اش هم بسیار تعریف می‌كنند. در حال حاضر تنها بازماندۀ این خانواده روبن بوقوسیان است كه همراه با همسرش قنادی مینیون را اداره می كنند.
روبن برایمان تعریف می كند كه پدرش پس از گذراندن یك دوره تبعید و مشكلات اقتصادی همراه با خانواده اش به ایران مهاجرت كرده و تنها با ۲ ریال نانوایی خود را در ایران افتتاح می كند.

روبن بوقوسیان از این كه فرزندانش نیز این پیشه را ادامه داده اند ابراز خوشحالی می كند. آنها در آمریكا دوشعبه از قنادی مینیون را راه اندازی كرده اند و روبن تصویر و گزارش كار آن ها را كه در یكی از روزنامه های آمریكایی چاپ شده و او آن را زیر شیشۀ میز قنادی قرار داده به ما نشان می دهد.
با توجه به قدمت مینیون و كیفیت خوب شیرینی های این قنادی مسلماً بسیاری از سرشناسان عهد گذشته مشتری های آن بودند كه از آن جمله می توان به فضل الله زاهدی و حسین علاء اشاره كرد. همچنین در بسیاری از مناسبت های مهم، كیك های قنادی مینیون زینت بخش مراسم سلطنتی بوده اند.

نحوه دسترسی به قنادی مینیون

آدرس: خیابان سعدی، نبش خیابان هدایت، برادران شهید قائدی