خانه گدار ، معمار فرانسوی و خالق شاهكارهای معماری در ایران در خیابان انقلاب تهران واقع شده است .آندره گدار (André Godard) در سال ۱۸۸۱ میلادی در پاریس به دنیا آمد. وی در دانشكده هنرهای زیبای پاریس (بوزار) در رشته معماری و باستان‌شناسی تحصیل كرده است. برای نخستین بار همراه هانری ویوله در ۱۹۱۱ به خاورمیانه می‌رود و به حفاری در سامرا مشغول می‌شود.
گدار مطالعاتش را در خصوص معماری اسلامی در مصر در ۱۹۱۲ ادامه می‌دهد بعد از جنگ جهانی اول، گدار با یدا رویی ازدواج می‌كند. با ایجاد نمایندگی باستان‌شناسی فرانسه در افغانستان از ۱۹۲۲ گدار به همراه همسرش برای باز شناسی مكان‌های باستانی می‌روند كه تا آن زمان حفاری نشده بودند. آنها بامیان را مورد مطالعه قرار می‌دهند و همین امر موجب می‌شود در ۱۹۲۸ از گدار درخواست شود كه مدیریت دفتر باستان‌شناسی در ایران را بپذیرد. این دفتر توسط رضا شاه پس از خاتمه انحصار فرانسه در كاوش‌های باستان‌شناسی در ایران تأسیس شد. در سال ۱۳۰۷ شمسی (۱۹۲۹) به دعوت دولت وقت ایران، برای سازمان‌دهی و راه‌اندازی اداره كل باستان‌شناسی وارد ایران شد. به موجب قراردادی رسمی كه به امضای وزیر وقت معارف رسیده بود، اداره موزه وزارت معارف را تا سال ۱۳۱۲ عهده‌دار بود. از ابتدای سال ۱۳۱۳با حفظ سمت، به ریاست كتابخانه وزارت معارف و با تأسیس موزه ایران باستان به سمت مدیركل موزه منصوب شد.
خانه آندره گدار معمار و باستان شناس فرانسوی كه ایرانیان او را به عنوان معمار دانشگاه تهران، حافظیه شیراز، كتابخانه ملی و بناهای ماندگار دیگر در شهرهای مختلف ایران می‌شناسند.
«اگرچه كلیه طرح‌های مورد نظر خود را نتوانستم در ایران محقق سازم، ولی توانستم كارهای مفیدی برای ایران انجام دهم: بنیان‌گذاری اداره خدمات باستان‌شناسی، تاسیس موزه باستان‌شناسی [ایران شناسی]، بازسازی ارزشمندترین ابنیه تاریخی، تهیه طرح‌های كلی دانشگاه تهران، ایجاد اداره انتشارات خدمات باستان شناسی كه دیگر به جای زبان فرانسه از زبان فارسی استفاده می‌شود.با این حال چند طرح كه برایم بسیار با اهمیت بود با كمال تاسف رها شده است. در این نامه بیشتر تاكیدم بر موزه باستان شناسی تهران است. ۲۰ سال از عمر آن می‌گذرد و احتیاج به تجدید نظر و تكمیل دارد.»
این جملات بخشی از نامه نگاری‌های آندره گدار با نخست وزیر وقت تهران در سال ۱۳۳۷ است كه از علاقه و پشتكار این معمار فرانسوی به حفظ و احیای معماری ایرانی دارد.
یكی دیگر از كارهای مهم آندره كه علاقه زیادی به رشته معماری و باستان شناسی در خاورمیانه و به ویژه معماری ایران داشت تشكیل هیئت‌های متخصص برای مرمت آثار و بناهای تاریخی بود. آندره با این كار بناهای مهمی همچون مسجد جامع شیراز، مسجد شیخ لطف الله اصفهان، مسجد شاه و دیگر بناهای مهم تاریخی را از خطر ویرانی نجات داد.
ساختمان خانه گدار نمای مدرنی دارد كه به سبك معماری دوره پهلوی اول نزدیك است. در كنار دانشگاه بزرگ تهران در خیابان پور سینا یك خیابان بزرگ با حال و هوای قدیم و البته تحت تاثیر فضای دانشگاهی همین منطقه است.در ورودی خانه شومینه مدرن زمینی و طراحی پلكان نشیمنی زیبایی فضایی دلنشین برای برای ورود مهمانان فراهم كرده است.
ستون های نمای ورودی ساختمان تحت تاثیر ساختمان‌های ایران باستان است.همچنین اجزای درونی ساختمان تماما نشان از علاقه آندربه سبك معماری ایرانی را حاكی است. معماری این ساختمان تلفیقی از سبك معماری مدرن اروپایی آن زمان و معماری ایرانی بوده است.طاق‌های گرد طبقه اول شباهت زیادی به معماری دوران ساسانیان در ایوان كسری دارد. در دوره پهلوی دوم یك طبقه به این ساختمان اضافه شد و به عنوان زایشگاه بیژن شناخته می‌شد. بعد از انقلاب این خانه به دانشگاه تهران سپرده شد و تا مدتی كه كلاس‌های مامایی در این جا تشكیل می‌شد وبرای مدتی این ساختمان بدون استفاده بود. این خانه توسط خود آقای گدار طراحی شد و تا زمان اقامت در ایران، ایشان به همراه خانواده خود در این خانه سكونت داشتند.
نحوه دسترسی به خانه گدار
آدرس : خیابان انقلاب، خیابان قدس، خیابان پورسینا، نبش كوچه‌ی جلالیه، پلاك ۲
