ورزشگاه یادگار امام تبریز سومین ورزشگاه بزرگ فوتبال ایران از لحاظ ظرفیتی با گنجایش ۶۶،۸۳۳ نفر است.این ورزشگاه كه در دهكدهٔ المپیك تبریز قرار دارد، در سال ۱۳۶۸ شروع به ساخت و در سال ۱۳۷۵ گشایش یافت.ورزشگاه یادگار امام تبریز از معدود ورزشگاههای كشور میباشد كه بازیهای تیم ملّی ایران و همچنین بازی شهرآورد پایتخت (دربی تهران) در آن برگزار گردیده است.
گنجایش
بر پایهٔ آمار ارائه شده از سوی هیئت فوتبال آذربایجانشرقی به فدراسیون فوتبال ایران، تعداد دقیق صندلیهای نصب شده در این ورزشگاه ۶۶٬۸۳۳ صندلی است كه آمار دقیق آن به تفكیك، به شرح زیر است:
طبقهٔ اوّل موقعیت رنگ صندلیها تعداد صندلیها
ضلع غربی (جایگاه ویژه) سفید ۸٬۹۲۵
ضلع غربی (جایگاه ویژه) توسی ۳٬۷۴۸
ضلع شرقی (روبروی جایگاه ویژه) سفید ۱۳٬۹۹۴
ضلع جنوبی (زیر اسكوربرد) سبز ۱۶٬۳۰۱
ضلع شمالی زرد ۸٬۸۳۲
مجموع طبقه اول ۵۱٬۸۰۰
طبقهٔ دوّم موقعیت رنگ صندلیها تعداد صندلیها
ضلع غربی (جایگاه ویژه) سفید ۲٬۳۵۲
ضلع غربی (جایگاه ویژه) زرد ۴٬۸۴۹
ضلع شرقی (روبروی جایگاه ویژه) سفید ۳٬۴۳۸
ضلع شرقی (روبروی جایگاه ویژه) زرد ۴٬۳۹۴
مجموع طبقه دوم ۱۵٬۰۳۳
این ورزشگاه بر طبق ارزیابیهای انجام گرفته توسط كنفدراسیون فوتبال آسیا، موفّق به دریافت درجهٔ A شدهاست.طراح این ورزشگاه موفّق به دریافت جایزهٔ بینالمللی ایافسی شدهاست؛ همچنین بعدهها ورزشگاهی واقع در شهر هیروشیمای ژاپن با طرحی مشابه این استادیوم ساخته شد.طراحی ورزشگاه یادگار امام شهر تبریز در سال ۱۳۶۴ صورت گرفته و كلنگزنی و مراحل اجرائی آن از سال ۱۳۶۷ آغاز شد.محل این ورزشگاه در دره كوچكی قرار دارد. با توجه به وضعیت زمین با روش ساخت نوین در ساخت اماكن ورزشی، طبقهٔ اوّل سكوی تماشاگران این ورزشگاه فاقد ستون بوده و بر روی صخره و كوه ساختهشده. تنها یك ورزشگاه دیگر در دنیا با این ویژگی ساخته شدهاند.
نورافكنها
چندینبار در هنگام برگزاری مسابقات رسمی در این ورزشگاه قطع برق و خاموش شدن نورافكنها باعث توقّف جریان بازیها شده و یا برخی از بازیها نیمهتمام ماندند.پیش از این میزان روشنائی نورافكنهای ورزشگاه ۶۰۰ لوكس بود كه مسئولان ورزشگاه بهمنظور آمادهسازی آن برای میزبانی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا با توافق با یك شركت بینالمللی و الگوبرداری از ورزشگاههای میزبان جام جهانی در آفریقایجنوبی، میزان روشنائی آن را به ۱۵۰۰ لوكس و بالاتر از استاندارد ایافسی (۱۲۰۰ لوكس) رساندهاند. بدینمنظور برای نخستینبار در ایران، نورافكنهائی با قدرت بالا و مصرف پائینتر بهنسبت نورافكنهای پیشین در استادیوم یادگار امام تبریز نصب شدهاست.
بهسازی
از خرداد ۱۳۹۵، عملیات بهسازی این ورزشگاه آغاز شد و سیستم گرمایش از كف و آبیاری هوشمند به همراه تأسیسات جانبی نصب شد. همچنین ابتدای امر قرار بر این بود تا چمن ۱۷ سالهٔ ورزشگاه نیز با چمن رولی جدید تُركیهای جایگزین گردد كه به دلایلی مجهول و نامعلوم انجام نپذیرفت. پیمانكار ایرانی همراه با ۲ شركت آلمانی، مشاوره و اجرای آن را بر عهده داشتند. با اجرای این طرح، ورزشگاه یادگار امام تبریز بههمراه ورزشگاه آزادی تهران تنها ورزشگاههای ایران میباشند كه مجهّز به سیستم هیتینگ (گرمایش از كف) هستند.
تابلوهای تبلیغاتی الكترونیكی
این ورزشگاه دوّمین ورزشگاه پس از ورزشگاه آزادی در ایران بود كه تابلوهای تبلیغاتی الكترونیكی LED در كنار زمین آن نصب شد. اما باز هم به دلایلی نامعلوم این تابلوها در آغاز فصل ۹۲–۱۳۹۱ در اقدامی ناگهانی و بهطرزی عجیب جمعآوری گردید.
بلیت الكترونیكی
برای نخستینبار در تاریخ ورزش ایران، طرح بلیت الكترونیكی در این ورزشگاه به اجرا درآمد. تماشاگران میتوانند بلیت بازیها را از طریق اینترنت خریداری كرده و با استفاده از كارت-بلیتهای الكترونیكی خود وارد ورزشگاه شوند.
بازدید مسافران از ورزشگاه یادگار امام تبریز
با صعود دوبارهٔ باشگاه تراكتورسازی به لیگ برتر و برگزاری بازیهای خانگی این تیم در ورزشگاه یادگار امام شهر تبریز، این استادیوم به شهرت فراوانی در نزد مردم ایران دست یافتهاست. از اینرو بسیاری از مسافران و گردشگران با ورود به كلانشهر تبریز در كنار بازدید از اماكن دیدنی این شهر، از ورزشگاه یادگار امام تبریز نیز دیدن مینمایند.
ورزشگاه یادگار امام تبریز
محل تبریز
شروع ساخت ۱۳۶۸
تأسیس ۱۳۷۵
بازسازی ۱۳۹۵
توسعه یافتن ۱۳۸۸
مالك وزارت ورزش و جوانان
گرداننده تبریز سازه
نوع زمین چمن
گنجایش ۶۶،۸۳۳ نفر

