روستای سكوهه، روستایی در دهستان لوتك بخش مركزی شهرستان هامون استان سیستان و بلوچستان ایران است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسكن در سال ۱۳۹۰ جمعیت روستای سكوهه ۵۴۰ نفر (در ۱۱۱ خانوار) بوده‌است. روستای سكوهه از توابع بخش شیب‌آب شهرستان زابل در استان سیستان و بلوچستان است و مربوط به دوران محمدرضا خان پردلی یكی از خان‌های بزرگ منطقه سیستان در روزگاران خود محسوب می‌شود. همچنین روستای سكوهه به روستای بزرگ و بسیار قدیمی كه به آن لقب روستایی به وسعت شهر و به قدمت تاریخ را داده اند.
سفر به جنوب و خطه گرمسیر كشورمان با آن نخل های زیبا و رنگ كرم شهر و روستاهایش جذابیت های خودش را دارد. دیدن خانم‌ها و آقایان با لباس و گویش جنوبی آنچنان بر دل آدم می نشیند كه از گرمای برخورد آن‌ها دلتان گرم می شود و فاصله های كیلومتری با شهر خود را از یاد می‌برید و بوی غربت دیگر حس نمی‌شود. با سفر به روستای «سكوهه» به بناهای تاریخی و زمان قبل از ناصرالدین شاه سری بزنید و از خطه جنوب كشورمان لذت ببرید.
روستای سكوهه یا بهتر بگوییم دهستان سكوهه یكی از قدیمترین آبادیها و خشكی های جلگه سیستان می باشد كه پس از عقب نشینی و یا پس رفت آب جلگه زابل تپه های خاكی كه از جنس گل رس بودند سر از آب بیرون آوردند لازم به یادآوری است كه در اثبات این گفته میتوان به محل برخورد اماج آب با این تپه ها را پس از پسرفت آب خصوصا در تپه ای كه در سمت غرب این سه تپه واقع شده است پس سالها هنوز مشاهده نمود.
وجه تسمیه نامگذاری سكوهه هم به خاطر وجود این سه تپه نسبتا مرتفع می باشد كه كه دو تپه به موازات هم در شرق و آن دیگری در غرب كه شكل مثلث به خود گرفته است در خصوص ساكنان اولیه این خشكی كه از كجا به این سرزمین آمده اند اطلاع دقیقی در دست نیست .
این دهستان در مسیر جاده زابل به زاهدان در بخش شیب آب واقع شده است كه در خصوص شكل و تركیب فعلی این دهستان می گویند قدمت آن به دوره افشاریه بر می گردد. كه بعدها و در دوره قاجاریه توسط طایفه سرابندی و پردلی قلعه ای بزرگ كه در نوع خود كم نظیر و در عین حال بزرگترین بنای خشتی سیستان است و اگر غلو نكرده باشیم مجموعه ای كوچك از بزرگترین بنایی خشتی دنیا یعنی ارگ بم میباشد قلعه ای زیبا و دیدنی بر روی دو تپه كه در نزدیكی هم واقع شده است بنا می گردد .
قلعه سه كوهه
این قلعه زیبا شامل سه بخش می باشد :
بخش شمالی: این قسمت معروف به فلك سر (فلك سار) است و از وسعت كمتری نسبت به ارگ جنوبی برخوردار است. این قسمت استراحتگاه حاكم و همراهان او بوده است. نمای بیرونی چند ضلعی و تمام سطح گنبد و طاقهای آن پوشیده است. سرپرسی سایكس درباره این قلعه می‌نویسد: سردار علی خان سرابندی برای همسر خود كه از خانواده سلطنتی (قاجار ) بود، قلعه‌ای ساخته كه هنوز هم دژ معتبری به شمار می‌رود.
بخش میدانی (میدان مركزی): قلعه نسبتاً بزرگی است كه حدفاصل ارگ جنوبی و ارگ شمالی است و در داخل آن اتاقهایی وجود دارد كه جایگاه خادمان و محافظان حاكم و محل رتق و فتق امرات مربوط به مردم بوده است.
بخش جنوبی: شامل یك حیاط مركزی با مجموعه ای از اتاقها در اطراف و یك ایوان بلند و باریك از ضلع شمالی می باشد و متعلق به حاكم آن زمان ومحل استراحت خان بوده است.
