قورخانه شهر طاهری یكی از جاذبه های گردشگری و تاریخی شهرستان كنگان و شهر طاهری یابا نام دیگر آن یعنی بندر سیراف می باشد .قورخانه شهر طاهری مربوط به سدههای متاخر دورانهای تاریخی پس از اسلام است و این اثر در تاریخ ۱۸ شهریور ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۳۲۳ بهعنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شهر طاهری با چشماندازی بسیار زیبا و استثنایی در باریكهای میان كوه و دریا قرار دارد، این بندر تاریخی خاستگاه ناخدایان پرآوازهای چون سلیمان سیرافی و یا حتی سندباد بحری در روزگار كهن بوده است. وجود كوه و دریا در كنار هم جلوهای زیبا در بندر تاریخی سیراف ترسیم كرده و جاذبهای دلنشین برای طبیعتگردان و تاریخشناسان فراهم آورده است.
سیراف شهری باستانی واقع در بخش مركزی شهرستان كنگان و از آثار تاریخی و نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است. سیراف از قدیمی ترین بندرهای ایران با معماری متفاوت و ویژهای است كه بیننده را به یاد روستای ماسوله در شمال ایران میاندازد، هر چند منازل آن بافت تاریخی ماسوله را ندارد ولی از این جهت كه ساختمان ها به شكل پلكانی به طرف كوهستان سوق پیدا نمودهاند مناطقی مانند ماسوله و كندوان را برای بازدیدكنندگان تداعی می كند با این تفاوت كه سیراف بسیار تاریخی تر و دارای قدمتی به درازای عمر خلیج فارس است و به اعتقاد مورخین و جغرافیدانان هیچ بندری در سرتاسر خلیج فارس، موقعیت طبیعی سیراف را نداشته است.
۷ سال فعالیت باستانشناسی مشترك ایران و انگلیس در سیراف
سیراف از بنادر تاریخی استان بوشهر مربوط به دوره ساسانیان است. این بندر كهن در صدر اسلام و قرن های ۴ و ۵ هجری قمری به اوج شكوفایی خود در حاشیه خلیج فارس رسید. مردمان بندر تاریخی سیراف از راه دریای خلیج فارس با كشورهای مختلف در ارتباط بودند، مردم این بندر با بنادر كانتون چین، بمبئی هند، تانزانیا آفریقا، بنادر بصره، بحرین، سوهار، و دمام مراودات تجاری و فرهنگی داشتند و ۵۰ سال پیش برای نخستین بار و در تاریخ ۱۹۶۶ میلادی هیئت مشترك ایران و انگلیس به مدت ۷ سال در سیراف فعالیتهای باستانشناسی انجام دادند كه آثار مهمی از آن به دست آمد.