پل خشتی لاهیجان یا پردسر، مربوط به سدهٔ ۹ ه.ق است و در لاهیجان، میدان چهار پادشاه، محله پردسر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت ۱۴۳۳ بهعنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست. پل خشتی لاهیجان با ۵۰ متر طول و ۴/۵ متر عرض و ۱۱ متر ارتفاع در شمالغربی لاهیجان و در محلّه پردهسر قرار دارد. پل خشتی لاهیجان از آجر قرمز رنگ، آهك و ساروج ساخته شده و با طاق جناقی و سیلبرگردان دارای سطح عابرروی مسطّح و دو سطح شیبدارِ جانبی است كه سنگفرش شده است.این پل از آثار بجای مانده قرن ۹ قمری و مربوط به دوره كیاییان است؛ و در شمال غربی شهر لاهیجان درفاصله ۵۰۰ متری بقعه حاجی دان و ۲۵۰ متری بقعه ملاعقیل یا عاقلیه و در محله پردسر واقع شدهاست. این پل بر روی رودخانه سیمرود یا سیمجو قرار گرفتهاست. پل خشتی لاهیجان دارای ۵ چشمه بوده و دو دهنه بزرگ اصلی دارد و چشمه میانی از چشمههای دیگر بزرگتر بوده و با طاق جناقی و سیل برگردانهایی در اطراف پل است؛ و طاق چشمهها هلالی است.بر روی پایههای میانی پل اتاقهایی تعبیه كردهاند كه از طریق درگاههای طاقداری ب طرفین پل راه پیدا میكنند؛ و این بیانگر این است كه این اتاقها تنها برای كاهش وزن وارده برپایهها و صرفه جویی در مصالح ایجاد شده در نظر گرفته نشدهاست و بیشتر به منظور اتراق و استراحت تعبیه شدهاست. پل باستانی لاهیجان در گذشته بخشی از مسیر جاده ابریشم بوده كه به همین علت تجارت ابریشم در شهر لاهیجان (شهر ابریشم) رونق فراوان داشتهاست. این پل در میان اهالی به خشت پورد نیز شهرت دارد كه پورد در زبان محلی به معنای پل میباشد. میر ظهیرالدین مرعشی در كتاب تاریخ گیلان و دیلمستان در ذكر وقایع ۸۹۲هجری قمری در رابطه با احداث این پل اینگونه نوشتهاست كه خلاصه ای آن را میآوریم:دراین سال، جناب مولانا نعمتالله طبیب كه در علوم متداول، علامه دوران و اعجوبه زمان بود، رغبت نمود به رودخانه ای كه مشهور وملقب است به سیم رود، بر گذر شهر لاهیجان مبارك، احداث پلی از خشت و سنگ و آهك بفرمایند؛ توقع فرموده كه به طلب استاد یعقوب بنای رویانی نزد ملوك كلارستاق خلد ملكهم بفرستند تا حاضر گردد٬در آن مهم مبارك شروع نماید.در ساخت مجدد این پل در زمان قاجاریه، حاجی جعفر خان بنا را بهطور كلی بازسازی و مرمت كرد و در سالهای اخیر این پل مجدداً بازسازی و مرمت گردیدهاست