استان مازندران با طبیعت بكر و سرسبزش و همچنین تفرجگاه های متعدد، گردشگران زیادی را به خود جذب می كند.شهر بهشهر واقع در این استان، علاوه بر روستاهای تاریخی و زیبایش، جاذبه های زیادی برای مسافران و گردشگران دارد.سه كیلومتر قبل از شهر بهشهر، شاهد روستایی به نام آسیاب سر خواهید بود.این روستا دارای چند اثر تاریخی می باشد كه به همین علت، روستایی توریستی و گردشگری به شمار می رود.
بقعه ای تاریخی به نام بقعه ی سادات بابلكانی در مركز این روستا قرار دارد كه دیدن آن خالی از لطف نیست.در میدان گاه این روستا و در غرب روستای كوهستان، بقعه دو تن از سادات بابلكانی به نام‌های سید امیر كمال‌الدین و امیر سید شمس‌الدین قرار دارد. در آن دوران هرگاه شیعیان نامدار با حكومت مركزی دچار مشكل می‌شدند، راه ایران را پیش‌گرفته و سرزمین طبرستان را مأمن امن خود قرار می‌دادند.
با توجه به معماری بنا، بقعه امیر كمال الدین، یك برج آرامگاهی با گنبد هشت ترك، متعلق به قرن نهم هجری قمری است.بنای بقعه دارای نقشه تقریبی مكعبی شكل به ابعـــاد ۶ * ۸.۷۵ * ۸.۵ متــر با مصالـــح آجر و گچ و آهـك ساخـته شـــده است و روی بنا در ضلع جنوبـــی واقــع است.گنبد بنا در اثـــر شلیك گلــوله توپ تخریب شده و در مرمت جدیدی گنبد پـــخ و نیم دایـــره بـــر بالای آن ایجاد كـرده اند.
تزئینات خارجی بنا شامل تزئین آجری سینه كفتری و نیم دایـــره‌های طاسی شكل و تــورفتگی‌های مستطیل و مربعی شكل است در داخل بنا دو قبر وجود داشته كه بـنا بر روایت تــاریخی مزار امیر كمال الدین و امیر شمس الدین است.با توجه به معماری بنا بقعه امیر كمال الدین یك برج آرامگاهی با گنبد هشت تـرك متعلق به قـرن نهم هجری قمری است.
بعد از اینكه اعراب به ایران حمله كردند طبرستان و مازندران نیز مانند سایر نقـاط ایـران به دین اسلام گرویدند،از این رو اكثر حكمـرانان استان ومناطق را، سادات آن زمـان تشكیل می دادند.چون سیـد عبدالكریم ازدار فانـی رحلـت نمـود فرزندش سید عبـداللهرا برجــای پدر بر تخت نشاندند و او نیز در آن سن كم خود به شرب و خمر اقدام می‌نمود ، لهذامردم مازندران از او متفرق شدنـد.
در این بین شخصی فرصت طلب به نام علی روز افزون منتظر فرصت بود كه بر تخت حكومت بشیند تا اینكه روزی سید شمس الدین بابلكانیبه دیـــوان آمـد وقتی چشم نامبارك علی روز افزون به سید افتاد دشنام داد و شمشیر كشید و به او حمـله كرد و دو سید نیز چاره ای جز مبارزه با او را ندید و به هم آویختند و از قضــا سید شمس الدین بابلكانی به درجه شهــادت یافت ( تاریخ فوت ۷۶۵ هجـریقمری).
علی روز افزون نیز به جهت جنایتی كه مرتكب شده بود سوار بر اسبـی شـد و از صحنـه گریخت و سیـــد عبـدالله مست و لا یعقــل در خــواب غفلت بود وهنگامی كه صورت واقعـه را به او رسانیدند پروا نكـرد و باز هــم دست از خواب غفلت بر نداشت.
جنازه میر شمس الدین را به موطن خـود واقع دراین منطقه برده و در آنجا به خاك سپردندو به جهت احترامی كه به سادات بابلكانی داشتند مقبره ای بنا نمودند.
از سویی دیگر سادات بابلكانی چون سیدعبدالله را شایسته حكومت ساری نمی‌دیدند عموی اوسید كمـال الدین را ترغیب به حكـومت نمودند و او را به سلطنت قبـــول كـــردند ، اما سید كمال الدین نیز در اداره حكومت ناتوان نشان می‌داد و نتوانست رضایت مردم راجلب كرده ، از آن سبب خود را معزول ساخت و به وطن خود ( این منطقه) باز گشت.
دیـری نپایید كه علی روز افزون به دست مردمی كه كـردار او رادیــده بودنـد كشته شـد . در این اوصـاف سید عبدالله بر مسند حكـومت بود وعموی خود سید كمال الـدین را گرفت و حبس كرد تا در زندان بیمار شد ودر همان مقبـره مدفون شد و مــرد ( تاریخ فوت ۷۸۲ هجـــری قمری).
