قله شاهدژ با ۲۸۰۳ متر ارتفاع، بلندترین قله شهرستان ساری ، واقع در دهستان چهاردانگه‌ی بخش چهاردانگه است. شاهدژ محل مناسبی صخره‌نوردی است، ارتفاع ۵۰۰ متری قله سنگی آن كه با زاویه‌ای ۹۰ درجه محیط مناسبی برای صخره‌نوردی، سنگ‌نوردی است.اهالی منطقه بالاده كه حدود یك هزار سال در این جا سكونت دارند بر این عقیده‌اند كه بر بلندای شاهدژ، پادشاهانی زندگی می‌كردند و بر همین اساس نام قله به «شاهدژ» معروف شده‌است و باز باور بر این دارند كه در روزگاران باستان، پادشاه اساطیری ایران كیكاووس در اینجا زندگی می‌كرد.
دامنه‌های شاهدژ تا ارتفاع ۲۵۰۰ متری پوشیده از جنگل است و در تاج قله، دیواره جنوبی سنگی سفید و براق، در آفتاب پرنور كوهستان چون نگینی درخشان بر مخملی زمردین، دیدگان را به خود معطوف می‌دارد و كمی پایین‌تر از جنگل و در شیب دامنه‌های جنوبی آن، زمین‌های زراعی كشاورزان و چراگاه پرعلف و گله‌های دامداران به چشم می‌خورد و در هر گوشه‌ای از دامنه پرمهر آن، چشمه‌های زلال و خنك جاری است كه یكی از سرچشمه‌های رود تجن محسوب می‌شود.
در بالای قله كه زمینی صخره‌ای و سرسبز و نیمه‌هموار با پوشش علفی و در حدود یك هزار متر مربع است، نشانه‌هایی از دژ و اماكن مسكونی باستانی به چشم می‌خورد كه امروزه جز تكه‌های خشت و سنگ‌چین خرابه‌هایش، چیزی از آن باقی نمانده‌است.
دامنه‌های شرقی، شمالی و غربی شاهدژ كه مشرف بر روستاهای عالی‌كلا، لنگر و جمال‌الدین‌كلا است، دارای پوشش گیاهی جنگل و علفزار با شیب تند بوده و در قسمتی از دامنه شمالی، با انباشت برف و یخ در چاله‌ای عظیم كه در طول سال همچنان برودت خود را حفظ می‌كند یخچالی طبیعی به‌وجود آمده‌است.
اسماعیل مهجوری نویسندۀ «تاریخ مازندران» در پوشینۀ دوم این كتاب دربارۀ دژ واقع در شاهدژ چنین می‌نویسد :
این دژ بلند و سهمگین، تنها یك راه دارد و آن هم سخت و دشوار است. بر بالای گردنه آن، نزدیك به محوطه داخلی، دیواری است كه بیرون آن با سنگ و درونش با آجر ساخته شده است. در بالای گردنه نشانی از دروازه دژ دیده می‌شود. قسمت داخلی كوه كه اكنون چراگاه گوسفندان است، روزی پناهگاه و لشكرگاه اسپهبدان باوندی بوده است. داخل دژ در یك گوشه، آخور سنگی دیده می‌شود و در سوی دیگر تونلی است دراز كه دژ را به محلی اتصال می‌دهد. قسمت دیگر كوه چاهی است به عمق تقریبی ۵۰ متر، داخل این چاه طاقی بزرگ است كه از آنجا، اطراف بیرون به خوبی دیده می‌شود.
خط ارتفاع طاق بر پایه كوه عمود است و در میان دره، راهی است به لنگر و بالاده. احداث این طاق نشان می‌دهد كه این محوطه در روزگار اسپهبدان، جای دیده‌بانان بوده و مسلما محیطی كه امروزه به شكل چاه درآمده است، در آن سالها پلكانی داشته كه از دژ به دیدگاه رفت و آمد می‌شده است.
در محوطه داخلی دژ،آثار گودال‌ها و حوض‌های طبیعی و مصنوعی دیده می‌شود، افزون بر این از دیواره بیرونی این كوه تا دره و دیواره كوه مقابل، لوله‌های ساروجی(سمنتی) یا فلزی كشف شده است و می‌رساند كه در آن سالها،آب چشمه باریك ایلال یا كوهی دیگر با این لوله‌های مصنوعی به شاهدژ می‌رفته است. با این توضیح دور نبست كه زنان حرمسرای محمد خوارزمشاه به این دژ آمده باشند كه هم به كوه قارن و دهستان و هم به آبسكون و تمیشه نزدیك است وهم به شاهراه قدیم عراق و خراسان اتصال دارد.
غار «كالُم‌مال» از دیگر غارهای شاهدژ است كه در ۲۰۰ متری شیب دامنه شرقی قله در میان تخته‌سنگ‌های بزرگ به صورت چاهی عمیق درآمده‌است.
ورودی غار به صورت دهانه چاهی به قطر ۶۰ تا ۷۰ سانتیمتر در سطح زمین و در میان تخته سنگ‌ها قرار دارد كه یك انسان به سختی وارد آن می‌شود. از ورودی غار تا كف آن در حدود ۳ متر ارتفاع داشته و كف آن در حدود ۱۲ تا ۱۵ متر مربع است. سقف مرتفع غار پوشیده از بلورهای آهكی (استلاگتیت) بوده و كف آن از خاك و سنگ‌های آهكی می‌باشد. در داخل غار فضای بزرگی به سوی شمال شرقی و شیبی تند به سوی پایین قرار دارد كه به علت تاریكی مطلق و لغزنده بودن، بدون وسایل مجهز غارنوردی امكان ادامه مسیر وجود ندارد.
