فكه، منطقه ای بیابانی در شمال غربی خوزستان و جنوب شرقی استان ایلام قرار دارد.منطقه فكه، از جنوب به چزابه و شهر بستان ، از شرق به میشداخ و رقابیه، از شمال غرب به عین خوش و شهر موسیان، از شمال شرق به چنانه، برغازه و سپس به شهر شوش و از غرب به استان العماره عراق منتهی می گردد.منطقه فكه ؛ رملی و سرزمین شن های روان است، در بخش جنوبی آن رمل و شن های روان بیشتر است، به گونه ای كه حركت كردن بر روی آن بسیار سخت و طاقت فرساست.خاك فكه شمالی سخت تر است و در بخش هایی از آن خاك های رس و خاك های قابل كشت وجود دارد.بارندگی در فكه بسیار كم است ، به گونه ای كه اكثر مناطق آن خشك و بی آب و علف است ، در منطقه فكه جنوبی، تعداد روستاها به تعداد انگشتان دستان هم نمی رسد و تنها عده ای از عشایر در آن زندگی می كنند.
فكه یكی از محورهای اصلی تجاوز وحمله ارتش عراق به شمال خوزستان محور بود. لشكر ۱ مكانیزه عراق از این محور به سمت شوش وارد عمل شد. لیكن مقاومت تیپ ۳۷ زرهی شیراز وگروهی از سپاه پاسداران موجب شد عراقی ها به سختی و با تاخیر از فكه عبور كنند.فكه روایت سرزمینی است كه رمل‌های آن پیكر خونین بسیاری از عزیزان این سرزمین را كفن شده است و عملیات‌های والفجر مقدماتی (بهمن ۶۱)؛ والفجر یك (فروردین ۶۲)؛ ظفر چهار (تیر ۶۳)؛ و عاشورای سه (مرداد ۶۳) در آن صورت گرفته است.
در نزدیكی مقتل شهدای فكه، مقتل محل شهادت شهید آوینی و مقر سابق نیروهای تفحص لشگر ۲۷ محمد رسول الله(ص) قرار دارد. قبلا در این مكان حسینیه حضرت زهرا(س) قرار داشت كه شهدای تفحص شده را بخش معراج در این حسینیه قرار می دادند و سپس به اهواز و از آنجا به شهرها انتقال می دادند.
