گروگ شهری در بخش مركزی شهرستان سیریك استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است.بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسكن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۴٬۰۰۸ نفر (۹۴۳ خانوار) بوده‌است.گروك تا سال ۱۳۸۹ به عنوان روستا شناخته می‌شد اما در دولت دهم به شهر تبدیل شده و به عنوان شهر گروك شناخته می‌شود.شهر گروگ كه با جمعیتی حدود پنج هزار نفر در میانه غربی شهرستان سیریك واقع شده بین مدار ۲۶ درجه و ۳۵ دقیقه عرض شمالی و۵۷ درجه و ۵ دقیقه طول شرقی قرارگرفته است. ارتفاع متوسط این بندر از سطح دریا با آب های آزاد بین ۸ الی۱۰متر می باشد.گروگ افتخار ثبت اولین شهر را در تقسیمات جغرافیای سیاسی شهرستان سیریك در استان هرمزگان دارد. و در همسایگی آبهای نیگون خلیج فارس در اولین دامنه های ساحلی دریای مكران قرار دارد كه اكنون با نام دریای عمان شهره ی آفاق است.مردم آن به زبان بومی مینابی بندری موسوم به «شهریچی» یا «شهری» صحبت می كنند شغل اكثر مردم ماهی گیری ، پاره ای اداری و مابقی پیله وری و تجارت با كشورهای حاشیه خلیج فارس است.از نظر آثار باستانی آرامگاهی به نام حریره با ساخت منحصر به فرد خویش در منطقه، بر تارك همه ی آثار كهن شهرستان می درخشد. این بنا كه در میانه ی قبرستان بزرگ گروگ قرار دارد زمانی جلوه ای طناز و دل انگیز داشته است هرچند كه ظلم روزگار و فرسایش زمانه بر پیشانی آن هویداست.گروگ در۶۵ كیلومتری جاده میناب جاسك واقع شده است. شغل قبلی مردم گروگ پارچه بافی بوده، پنجاه سال پیش گروگ دارای بیش از صد كارگاه پارچه بافی به قول خود گروگی ها «كورگا» بوده ولی با تحولات صنعت در دنیا و صنعتی شدن جهان دیگر كِیْس و لنك و پارچه سی گز گروگی به صرفه نبود. در كنار آن كشاورزی، دام داری و ماهی گیری هم داشته اند. درصد با سواد های گروگ از همه روستاهای منطقه بیشتر بوده تا جایی كه امور مذهبی اغلب قریه های مجاور را عهده دار بوده اند.در دهه ی هشتاد با همت ابراهیم آذرطوس كه این شغل را از پدر به ارث برده بود كارگاهی دایر نمودند و دوباره روح تازه ای به جان كورگا دمیدند و در چندین نمایشگاه استانی نیز شركت نموده و مقام اول را در صنایع دستی به دست آوردند. بزرگوارانی نیز از گروگ با ایشان همكاری نمودند و در عصر صنعت با پیش پا افتاده ترین امكانات لنك و كیس گروگی را زینت بخش خانه های گروگ گردانیدند.