روستای تاریخی دزك كه در ۳ كیلومتری شرق شهرستان سراوان استان سیستان وبلوچستان واقع شده است ، از طرف شمال به كوههای سیاهان و از طرف جنوب به رودخانه سی میش(مات كور ) و كوه رندیك و در جنوب شرقی به روستای كولو و از طرف غرب به مركز شهر و از طرف شرق به روستای پره كنت كه جمعیت فعلی آن حدوداً ۵۰۰۰ نفر می باشد منتهی می گردد . اما فراموش نشود از شهرستان سراوان تا دهك و اسفندك به دزك مشهور بوده و مردم خارج از سراوان – سراوان را به نام دزك می شناختند . اما آنچه الان دراین اشاره می شود مربوط به خود روستای قلعه دزك می باشد. دلیل نامگذاری دزك ،معلوم نیست چه بوده است ، اما بعضی به این اشاره دارند كه دزك درقدیم دژك بوده ، دژك یعنی دژ كوچك ، كه به سبب دژی كه دراینجا بوده ، دژك مشهور گشته ، كه كم كم طی زمان های متمادی به دزك مشهور گشته ، وبا وجود قلعه ای كه فرما نروایان درآن زندگی می كردند قلعه دزك نام گرفت قلعه دزك بزرگترین روستای شهر می باشد ودارای یك مركز بهداشتی درمانی ودوخانه بهداشت می باشد كه جمعیت دزك راتحت پوشش خوددارند .
از جاذبه های گردشگری روستای دزك سراوان می توان به مسجد جامع سراوان (دزك) مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان سراوان، روستای دزك واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۱۲ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است و قلعه دزك (بلقیس) مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان سراوان، بخش مركزی، روستای دزك واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۰۹۵ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. اشاره نمود .
