شهر دره شهر شهری كه وجهتسمیه نام آن برگرفته از موقعیت قرارگیری شهر در ضلع شمالی یكی از تنگههای دشت سیمره است. دشت سیمره كه برگرفته از نام رود سیمره است در مسیر این رود از غربیترین نقطه روستای تلخاب و تا شرقیترین منطقه روستای گاومیشان در شهرستان درهشهرگسترده است، آبادی و آبادانی از دیرباز به جهت آب فراوان رود سیمره و رودخانههای فصلی درههای منشعب از رشتهكوههای جنوبی در این منطقه زبانزد خاص و عام بوده است. كبیركوه در امتداد جنوبی شهرستان درهشهر با پوشش جنگلی متنوع، موجب تلطیف هوا و امكان دامداری را در این منطقه فراهم آورده است. رودخانههای فصلی و دائمی متعدد و زمینهای حاصلخیز، دمای مناسب و آبوهوای معتدل، بهعنوان استعدادهای بالفعل كشاورزی و دامداری این منطقه، از اهمیت ویژهای برخوردار هستند.
منطقهای كه به نام كنونی درهشهر شناخته میشود، یكی از مناطق باستانی و از شهرهای تاریخی سلسلههای عیلامی، ماد، ساسانیان و دوره اسلامی بوده است. به تأیید پروفسور فرای، خرابههای شهر تاریخی سیمره كاملاً با معماری بناهای دوره ساسانی مطابقت دارد. ابنیه تاریخی، قلعههای باستانی، پلهای تاریخی، دشتهای سرسبز و آباد، درههای باستانی و آبوهوای مطبوع در سرزمینی با مردمانی خونگرم و مهماندوست، شرایط ایده آلی را برای سیاحان و گردشگران داخلی و خارجی فراهم آورده است.
جشنواره، فستیوال و رسوم محلی درهشهر
فستیوال و جشنواره ملی سورناوا طی چند سال گذشته پس از ثبت ملی در شهرستان درهشهر به همت استاد گرانقدر منوچهر تتری برپا میشود. در این جشنواره كه از نوع خود كمنظیر است بهصورت موضوعی و رشتهای به بررسی موشكافانه در موضوع موسیقی و با محوریت ساز سورنا كه حلقه وصل اكثر قومیتهای ایرانی است پرداخته میشود و سورنا نوازان سراسر كشور در این جشنواره شركت میكنند.
شهرستان درهشهر و منطقه سیمره دارای جاذبههای بسیار خوبی در حوزههای مختلف گردشگری است كه از دیرباز موردتوجه سیاحان و گردشگران داخلی و خارجی بوده است. جاذبههای گردشگری تاریخی و باستانی شامل شهر تاریخی سیمره، پل سیمره، تنگه بهرام چوبین، تنگه یوژاندر، پشته فرهاد آباد، رود سیمره، كبیركوه ازیكطرف و جاذبههای اكو توریستی و طبیعت زیبای منطقه در محدودهای كمنظیر شامل كوه، دشت و رودخانه است، كمتر جایی این تنوع را منطقهای محدود میتوان مشاهده كرد،منطقه درهشهر بهگونهای است كه در همه فصول سال توسط گردشگران مورد بازدید قرار میگیرند.

در سال ۱۳۴۳ سكونتگاه كنونی و مركزیت شهر بهعنوان شهرستان درهشهر به ثبت رسیده است. از آن زمان این منطقه دارای فرمانداری است. شهرستان درهشهر در زمان تأسیس شامل بخشهای آبدانان، بدره، ماژین و مركزی بود. در سال ۱۳۷۴ در تقسیمات كشوری بخش آبدانان از شهرستان درهشهر منتزع و به شهرستان تبدیل شد. در سال ۱۳۹۲ بخش بدره نیز بر اساس تقسیمات جدید به شهرستان تبدیل شد و از شهرستان درهشهر منفك گردید. هماكنون بر اساس سرشماری عمومی سال ۱۳۹۵ جمعیت شهرستان درهشهر برابر ۴۳۷۰۸ نفر است. منطقه سیمره و شهرستان درهشهر، به جهت وفور منابع آبوخاك و امكان دو نوبت فصل كشت و كشاورزی پررونق، پذیرایی افرادی از همه طوایف و تیرههای قومیتی منطقه لرستان بوده است. در شهرستان درهشهر تقریباً خانوادههایی از همه طوایف و تیرههای قومیتی منطقه لرستان ساكن هستند، هرچند گویش غالب مردم زبان لری است، اما شهروندانی با زبانهای لكی، كردی و حتی عربی هم در این شهر وجود دارد. شهرستان درهشهر دارای منابع غنی از آثار باستانی و میراث فرهنگی این مرزوبوم است، شهر تاریخی سیمره، پل گاومیشان، شكارگاه بهرام چوبین، آتشكده درهشهر و دهها جاذبه گردشگری و تفرجگاه در فصلهای مختلف سال پذیرایی میهمانان و گردشگران داخلی و خارجی است. بزرگترین زمینلغزش جهان در محدوده شهرستان درهشهر است، “زمینلغزش كبیركوه” به شماره ۲۴۰ در تاریخ ۲۳/۱۲/۱۳۹۳ در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است. سد و نیروگاه سیمره بهعنوان بزرگترین پروژه عمرانی استان ایلام در این شهرستان واقع است، دریاچه سد سیمره موجب پیدایش جلوههایی نو از جاذبههای گردشگری در این منطقه شده است، تنگه كافرین زیباییهای خاص خود را با فراهم آمدن تردد از طریق قایقها و شناورهای گردشگری به رخ هر بینندهای میكشد.
درهشهر نگین زاگرس و مهد تمدن و فرهنگ، هرساله پذیرای هزاران گردشگر داخلی و خارجی از سراسر كشور و جهان است.


