در ابتدای تابستان ۱۳۹۵ مردم ساكن تشان غاری قدیمی و كمیاب را در قسمت تشان شرقی و ۵۵۰ متری شمال شهر روستای سرجوشر در شهرستان بهبهان در استان خوزستان به صورت اتفاقی كشف كرده است. وجود حوضچه های آب و گونه های نادر ماهی این غار را به منحصرترین غار مبدل ساخته است. این غار پتانسیل بالایی در جذب گردشگر و حتی مطالعات زمین شناسی دارا می باشد.
بخش مركزی شهرستان بهبهان یعنی تشان از نظر موقعیت جغرافیایی تاریخی و دیگر ویژگی‌های خاص خود در شهرستان بهبهان نقش برجسته‌ای دارد. تشان در فاصله ۳۰ كیلومتری شمال بهبهان واقع شده كه از شمال محدود است به تنگ بَن، تل رش، بجك، كوه حاتم (با ارتفاع بیش از ۲۱۰۰ متر) و مرزهای ایلات طیبی و بهمئی و از جنوب به رشته كوه بدیل و حومهٔ بهبهان. از غرب به قسمتی از فرمانداری جدید التأسیس بهمئی گرمسیری (لیكك) و رشته كوه وَرِزرد (با ارتفاع بیش از ۷۸۵ متر از سطح دریا). خاك تشان بصورت مثلثی است كه در رأس آن ناحیهٔ بالیاوی (بالای آبی؟) در شمال؛ و قاعدهٔ آن با شیب ملایم به طرف پیرآباد و رودخانهٔ كم آب آن تا آهنگران ادامه دارد. در ضلع غربی، رودخانه ایست كه از ناحیهٔ قلات (كلات) بهمئی و چشمه سارهای ناحیهٔ لیكك از روستاهای سرجوشر (سر جوی شهر؟) گذشته و پس از پیوستن به رودخانه‌ای كه از پیر آباد می‌گذرد قسمتی از زمینی‌های حومه بهبهان را مشروب نموده بالأخره به رودخانهٔ مارون می‌ریزد. ضلع شمال شرقی آن آب‌های تنگ بن است كه قسمتی از نیازهای كشاورزان اهالی را تأمین می‌نماید. در مركز تشان نزدیك بقعهٔ امام زاده مشهد چشمهٔ آب خروشان شیرینی است كه در شكوفایی كشاورزی تشان از اهمیت خاصی برخوردار است.
روی هم رفته خاك تشان از بركت چشمه سارها و آب‌های فراوان آن از نظر كشاورزی، به خصوص مركبات، غلات، برنج، گندم و حبوبات، سیفی جات و غیره، غنی و موجب رونق اقتصادی منطقه شده است. مناطق شهر تشان به ترتیب (از قسمت بالای لیكك بهمئی) عبارتند از روستای بالیاوی، روستاهای سر جوشر (بدر، عدالت، آزادی، قدس)، مسیری، درب مورگاه، كلگه زار، منطقهٔ آبلش (اولش، منطقهٔ شهری) و دو دهك اطراف آن، شهرك طالقانی، مشهد، شاه غالب، ثارالله تشان، تل‌كهنه، چهاردهی، تاكائیدی‌ها، پیر آباد، حیات آباد و آهنگران و ویسی بزرگ و ویسی كوچك. تشان از نظر گردشگری به خصوص در فصل زمستان و بهار بسیار جالب و دیدنی است.
