حمام درو مربوط به سدهٔ ۱۰ تا ۱۳ ه.ق است و در شهرستان خلخال، بخش شاهرود، دهستان شاهرود، روستای درو واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ دی ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۳۹۲ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. حمام درو با یك معماری خاص نسبت به سایر بناهای روستا در مركز روستای درو از توابع بخش شاهرود شهرستان خلخال قرار دارد. حمام درو در سال ۱۲۸۱ هجری قمری توسط شخصی به نام محمد تقی خان بخان بنا شد؛ به طوری كه گنبدهای آجری زیاد آن پس از سال‌ها همچنان پابرجا ایستاده‌اند.روستای درو در بین مردم محل و نیز تات زبان‌های اطراف، به درَو (dərav) معروف است و در بین مردم ترك زبان و نیز در محاورات اداری خلخال، دُرُو (doro) تلفظ می‌شود. این روستا كه در طول جغرافیایی ْ۷۰/۴۸ شمالی و عرض جغرافیایی ْ۴۲/۳۷ شرقی قرار گرفته، بعد از روستای اسبو، و قبل از كلور (مركز بخش شاهرود) واقع شده‌است. این روستا از سمت شرق به كوه و بند تالش (ییلاقات شاندرمن و رضوان شهر) و از غرب از طریق كوه به روستاهای لرد و میانرودان متصل است.این حمام كه یك قرن و نیم قدمت دارد، متشكل از یك طاق بزرگ بر روی ورودی حمام و چندین طاق كوچك‌تر از طاق اصلی در قسمت‌های دیگر است و مواد و مصالح این حمام كه تا چند دهه قبل مورد استفاده اهالی قرار می‌گرفت، از خشت پخته شده مربع شكل و سنگ‌های محلی است كه از كوهای مجاور حمام تهیه شده و با موادی همچون ساروج آنها را به هم نهاده‌اند و سوخت آن از چوب بوده است.هم اكنون این حمام تاریخی و قدیمی روز به روز ویران شده و چیزی به تخریب صد درصدی آن باقی نمانده است؛ به طوری كه این روزها سقف این حمام دیگر تحمل برف و باران را ندارد و با ادامه این روند در آینده‌ای نه چندان دور شاهد ریزش كامل دیوارها و تنها گنبد باقی مانده بر روی درب ورودی این بنا خواهیم بود.