چهار طاقی سنگبر مربوط به دوره تیموریان است و در شهرستان مشهد، بخش مركزی، روستای سنگبر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۷ مرداد ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۰۱۸ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.بنای به نام چهار طاقی سنگور نیز شناخته میشود و در بخش رضویه و در ۱۸ كیلومتری شمال شرقی شهر مشهد قرار دارد. معماری بنا مشتمل بر اطاقی است چهار ضلعی كه هر ضلع آن بیش از ۶ متر طول داشته و گنبدی نسبتاً كم خیز و مدور بر فراز آن قرار گرفته است. ساختار بنا در نمای بیرونی شامل چهار درگاهی به صورت طاق دار بوده كه بدلیل وضعیت فعلی تشخیص ورودی اصلی ممكن نیست شالوده و بنیان چهارطاقی بر روی سنگ ایجاد گردیده است. بقایای نوعی آجر چینی جناغی در نمای بیرونی و شواهد معماری بر جای مانده نشان دهنده سبك و سیاق معماری دوران تیموری است.
چهارطاقی یا چارتاقی در معماری سنتی ایرانی ، به بنایی گفته می شود كه زمین چهارگوشی داشته و از چهارپایه تشكیل و طاقی گنبدی شكل روی آن را پوشانده باشد.همچنین اینجور بناها دارای چهار ورودی طاق دار نیز هستند. به چهارطاقی ، چهار در، چهار قاپو و چهار دروازه نیز می گویند. در ایران بناهای تاریخی زیادی با این سبك ساخته شده اند. معمولا از چهارطاقی برای ساخت مساجد ، آرامگاه ها ، مقبره ها و دیگر مكان های مذهبی استفاده می شود. هرچند كه برای مكان های غیر مذهبی نیز كاربرد دارد.
