مسجد امام حسن مجتبی(ع) نراق

مسجد امام حسن مجتبی(ع) معروف به مسجد «پایین» قدیمی‌ترین بنا در شهر نراق ساختمان است، این بنا به شماره ۳۵۳۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سبك معماری بكار رفته در مسجد امام حسن مجتبی(ع) نمایانگر بناهای قرون اولیه اسلامی است كه به مرور زمان توسعه پیدا كرده است. مسجد امام حسن مجتبی(ع) در بین اهالی از قداست خاصی برخوردار است، درخت چناری در حیاط مسجد امام حسن مجتبی(ع) وجود دارد كه به نطر می‌رسد بیش از ۵۰۰ سال عمر داشته باشد.
شهروندان نراقی سال‌های متمادی است كه با نذر و نیاز كردن و خواندن روضه در این مسجد به حوایج دنیوی و اخروی خود می‌رسند. در نراق سه محله قدیمی به نام‌های پایین، بالا و دنیاران وجود دارد. مسجد مذكور در محله پایین واقع است و اسم مسجد نیز از نام محله تاریخی پایین برگرفته شده است. از دیدگاه طرح مخصوصی كه مسجد نامبرده دارد، پلان آن با هیج یك از مسجدهای تاریخی استان شباهت ندارد، ولی گمان می‌رود كه بنای مذبور در سده ششم هجری قمری ساخته شده است.
از محلات قدیمی شهر تاریخی “نراق” سه محله قدیمی باقی مانده‌اند: محله‌های بالا و پایین و دنیاران كه هر یك گوهرهایی به یادماندنی را در خود محفوظ داشته‌اند. در این بین مهمترین و به‌نوعی شاه‌بیت غزل دیرین نراق را می‌باید در محله پایین آن جست‌وجو كرد. در جایی كه بنای مسجد پایین نراق كه نه تنها مهمترین بنای تاریخی شهر نراق؛ بلكه بی‌نظیرترین مسجد تاریخی استان مركزی در آن واقع شده است. همانطور كه از نام این بنا مشهود است، وجه تسمیه آن از نام محله تاریخی “پایین“ برگرفته شده؛ ولی با این حال تعداد انگشت شماری از كهنسالان محلی آن را مسجد پایین امام حسن (ع) نیز می‌دانند.