تنگه واشی یا همان تنگه ساواشی یكی از زیبا ترین جاذبه های گردشگری اطراف تهران در تابستان می باشد. تنگه واشی در ۱۷ كیلومتری شهر فیروز كوه قرار دارد. در حركت از سمت تهران به دماوند ۱۷ كیلومتر بعد از فیروزكوه ، خروجی به سمت چپ هست كه به سوی تنگه واشی حركت می كند.
تنگه واشی در فصل تابستان میزبان بسیار ی از گردشگران است كه با تهیه تدارك لازمه برای یك پیاده روی نزدیك به ۳ كیلومتری در دل كوه و درون رود به آبشار زیبای ۱۵ متری برسند. در نزدیكی این آبشار هم رستوران و تفرجگاه كوچكی قرار دارد.
همه ساله تور های یك روزه بسیاری به سمت تنگه واشی حركت می كنند و به دلیل طبیعت خاص آن از طرفداران زیادی بر خوردار است. باید در نظر داشت مسیر تنگه واشی از سه قسمت مسیر تنگه اول تا ابتدای دشت ساواشی(حدود ۲۵۰متر) ، راهپیمایی دشت ساواشی(حدود ۱۷۰۰متر) و مسیر تنگه دوم تا رسیدن به آبشار(حدود ۸۰۰متر) تشكیل شده است.(tangeh savashi )
در ابتدای پس از یك پیاده روی كوتاه مدت در سر بالایی كوه ، به ابتدای تنگه رسیده كه باید مسیر را در آب رود ادامه داد.
در صورتی كه تصمیم دارید به تنگه واشی سفر كید حتما از داشتن وسایل لازمه جهت پیاده روی در آب و خیسی اجتناب نا پذیر و لذت بخش آن اطمینان حاصل نمایید.
كتیبه های دوره قاجار در تنگه واشی
تنگه واشی علاوه بر طبیعت زیبا، دارای آثار تاریخی نیز هست. یكی از سه كتیبه معروف دوره قاجار در این تنگه واقع شده و دو كتیبه دیگر در چشمه علی شهر ری و تونل وانا در جاده هراز واقع شده‌اند. هر سه این كتیبه‌ها به دستور فتحعلی شاه قاجار حكاكی شده‌است. فتحعلی شاه كه دوران پیش از پادشاهی خویش را در شیراز گذرانده بود، با دیدن نقش برجسته‌های آن دیار، سه نفر به نامهای حجارباشی، نقاش باشی و معمار باشی را مسئول ساخت این سه كتبیه در تهران كرد.
كتیبه واقع در تنگه ساواشی دارای ابعاد شش در هفت متر است كه وقایع زمان فتحعلی شاه دور تا دور كتیبه روایت شده‌است. بزرگترین نقش برجسته این كتیبه‌ها، نقش شكارگاه با تصویر اسب، نیزه و شكارهایش است كه در اطراف آن می‌توان عباس میرزا، علی قلی میرزا و علی نقی میرزا پسران فتحعلی شاه و همچنین نوادگانش را در حال شكار دید. این كتیبه كه حدودا ۱۸۵ ساله‌است به گونه‌ای در دل كوه حك شده كه از بارش باران و تابش آفتاب در امان بوده‌است اما صنعت گردشگری به آن آسیب وارد نموده‌است.
سوغات ساواشی
یكی از سوغاتی های روستای جلیزجند یا همان ساواشی "دوغ پنج گیاه” است.این دوغ محلی حاوی گیاهان معطر آویشن ، نعناع ، كاكوتی ، پونه صحرایی و پونه جنگلی است. رب آلوچه و لواشك ترش هم از دیگر سوغاتی های تنگه واشی است.
همچنین دمپایی های بند دار برای راهپیمایی در آب هم از جمله مواردی است كه در كمتر جای دیگری می توانید یافت كنید.
در تنگه واشی گیاه كمیاب باریجه كه مصارف مهم صنعتی و دارویی دارد می روید. چیدن باریجه به دلیل كمیابی آن جرم است و پیگرد قانونی دارد.
چند توصیه برای سفر به تنگه واشی :
• چنانچه به دنبال آرامش و سكوت هستید روزهای وسط هفته را برای رفتن انتخاب كنید اگر به دنبال هیاهو هیجان و شادی بودن با جمع هستید روزهای جمعه را به شما پیشنهاد می‌كنم تنگه واشی جایی است كه شلوغی شما را به هیجان می‌آورد و باعث آزار شما نخواهد شد
• از پوشیدن دم پایی جدا خودداری كنید؛ چون شما بیشتر مسیر را در آب راه می‌روید، سنگهای نوك تیز باعث ایجاد خراش و یا درد در پای شما می‌شوند و احتمال لیز خوردن و افتادن نیز با دمپایی بیشتر است. پوشیدن یك كفش ورزشی برای طی این مسیر راحت تر می‌باشد
• تنگه واشی مكان مناسبی برای به همراه بردن كودكان به خصوص زیر 7 سال نیست. مسیر طولانی است مجبور می‌شوید بیشتر راه كودك را در آغوش بگیرید و در نتیجه خودتان هم خسته می‌شوید.
تنگه واشی یكی از زیباترین جاذبه های گردشگری اطراف تهران
• حتما یك یا دو شیشه كوچك آب معدنی به همراه داشته باشید.
• توصیه می‌كنم حتما تنگه دوم را ببینید و مسیر را تا رسیدن به آبشار ادامه دهید. شما می‌توانید به پشت آبشار بروید ایستادن پشت آبشار هم تجربه زیبایی است.
• به دلیل عدم آفتابگیری تنگه‌ها آب سرد است. بهترین زمان برای طی این مسیر مرداد ماه است.
• در پایان خواهش می‌كنم حتما هنگام رفتن به این مكان زیبا و بكر، كیسه‌ای جهت ریختن زباله و بطری‌های خالی به همراه داشته باشید
امیدوارم با معرفی تنگه واشی توانسته باشیم اوقات خوب و خوشی را برای شما و خانواده و دوستان رقم بزنیم.
