مسجد امیرالمومنین زارچ از معظم ترین بناهای فعلی زارچ است. بنای مسجد شامل صحن، رواق، گنبد خانه، دهلیزهای جانبی و شبستان ستون دار است. بر روی محراب گنبد خانه، بادگیر ساخته شده است. سقف فضاها به صورت گنبدی، آهنگ، طاق چشمه و طاق تویزه و طرح قوس ها نیز هلالی و جناغی می باشد. مسجد امیرالمومنین به شماره ۱۴۵۴۲ در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده است.طبق برخی نظریه ها این مسجد قدمتی حدود ۱۲۰ ساله (قاجاری) دارد و بانی بنا مرحوم حاج ملا علی كمال معروف به حاج ملا علی كوچك می باشد ولی طبق تاریخی كه روی زیلوی قدیمی مسجد موجود است، مسجد امیرالمومنین زارچ در دوره افشاری و زندیه نیز وجود داشت.
شایان ذكر است بخش زارچ از توابع استان یزد و در فاصله ۱۰ كیلومتری شهر یزد قرار دارد.مسجد امیرالمومنین ( مسجد سرده ) و ساباط مجاور آن در محله ”سرده” شهر زارچ قرار دارد. با توجه به سبك ساختمان گنبد، ایوان و تاریخ موجود در زیلوی مسجد، بنا را می توان متعلق به دوره زندیان و افشاریان دانست. این مسجد دارای تابستانخانه ای با گنبدی نسبتاً بلند، ایوان، صحن نیم طبقه ای در طرفین گنبد و غرفه هایی در اطراف صحن است.
این غرفه ها در ضلع های شرقی و غربی، علاوه بر صحن تا انتهای شبستان زیر گنبد نیز امتداد یافته اند. مصالح به كار رفته در این مسجد از خشت و گل با به كارگیری آجر در كف و نمای داخلی گرمخانه، شرقی بام و … است. گرمخانه مسجد در ضلع شرقی صحن و اندكی پایین تر از آن قرار گرفته و دارای شانزده چشمه طاق و تویزه هایی با قوس هایی هلالی است. نماسازی ستون ها و تویزه ها آجری است. به نظر می رسد گرمخانه مسجد بعد از تابستانخانه بنا شده است. در چوبی ورودی اصلی آن، با قطعات كوچك چوب به صورت شمسه هایی گره چینی شده است.
بادگیر مسجد امیرالمومنین زارچ نیز از آثار تاریخی و دیدنی این منطقه به عنوان بلندترین بادگیر چهار گوش مساجد جهان در مركز شهر زارچ مانند نگینی می درخشد. این بادگیر با ارتفاع ۲۳ متر از سطح زمین با مصالح سنتی و با نقش گل طاووسی در كنار بلوار شهید صدوقی و میدان امام حسین (ع) زارچ با جلوه ای زیبا و ابهتی خاص، چشم هر بیننده ای را به خود جلب می كند.در سال گذشته از طرف سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بادگیر آن بازسازی و پشت بام آن با آجر و كاه گل فرش شد ولی داخل مسجد نیز نیاز به تعمیرات دارد.
صحن مسجد نیز اخیراً با آجر نماسازی شده و مصالح مورد استفاده در بنا خشت و گل و آجر و گچ است. در دخل و تصرفات بعدی از موزاییك، سنگ، آجر فشاری و سیمان نیز استفاده شده است.بنای مسجد دارای ارزش فرهنگی و تاریخی است و تعدادی زیلو كه یكی تاریخ ۱۱۷۷ ه.ق بر خود دارد بیانگر دوره افشاریه و زندیه است و سبك بنای مسجد نیز نشانگر معماری رایج در آن دوران است.
این مسجد می تواند در ایام نوروز مهمانان زیادی به خود جلب نماید.
