بقعه پیر بنایی است به شكل مربع مستطیل به ابعاد ۶/۶۵×۶/۴۵ متر كه در جنوب شرقی تاكستان واقع شده است. این بنا در نهایت سادگی شیوه معماری استواری دارد و از استحكام و زیبایی آجركاری‌های دوره سلجوقی بهره‌مند است. این آجركار‌ی‌ها در نمای ورودی و نیز در قسمت داخلی هشت وجهی زیر گنبد به خوبی نمایان است. در این قسمت نگاره‌هایی به شكل صلیب شكسته و تكه‌های كوچك گچبری مشاهده می‌شود.
قدیمی‌ترین تصویر این مقبره را فلاندن در سال ۱۸۴۱ میلادی تهیه كرد كه در آن روزگار از آبادی و رونق بیشتری برخوردار بوده است. او می‌نویسد: ««سیاده» تنها چیز ویژه مربوط به خود داشت و آن دیوارهایی است كه به بروج متكی هستند و از آجر ساخته شده‌اند و بدین لحاظ حصار مستحكمی جهت سیاده فراهم ساخته‌اند. خانه كدخدا در بین خانه‌ها مشخص است. نوك گنبدهای مساجد از بال و پر سفید لك‌لك‌ها می‌درخشد كه در این محل آشیانه دارند و مساجد بدین وسیله تشخیص داده می‌شود. بیرون سیاده، خرابه‌ای دیدم كه جلب توجه مرا نمود و حدس زدم باید مقبره‌ای باشد، چه شكل خاصی داشت. بر روی محوطه‌ای مربع شكل و آجری گنبدی زده‌اند كه خسارت كلی دیده اما دیوارهایش تزئیناتی از آجرهای كوچك به احجام مختلف دارد. كنگره و كیلویی‌هایش روی هم قرار گرفته و تنها دری داشت كه در اثر آوار زیاد مسدود شده بود. وضع منظره این بنا شباهتی به سبك هندی و بایستی از دوره مغولان باشد».
