تپه قلعه قلندرون شازند مربوط به سدهٔ ۵و۸ ه.ق است و در شهرستان شازند، بخش زالیان، روستای نهرمیان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۹۶۱ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.طی كاوش‌های اخیر در این تپه تاریخی، آثاری به دست آمد كه مشخص شد قدمت آن به حدود دو هزار و ۵۰۰ سال قبل و دوران هخامنشی می‌رسد.آثار كشف شده مربوط به دوره هخامنشیان در این تپه تاریخی شامل دیوارهای خشتی بوده و پلان و طرح بنا، سنگ‌ها و ستون‌های اكتشاف شده متعلق به دوران هخامنشی است. تاكنون در منطقه زاگرس جز مناطقی در استان فارس، تپه‌ای با این میزان قدمت اكتشاف نشده است.شواهد نشان می‌دهد كه این تپه سه دوره تاریخی را طی كرده، ساخت و ساز اولیه مربوط به دوره هخامنشی بوده، سپس در دوره سلجوقیان ساخت و سازهایی بر روی همان بنای هخامنشی صورت گرفته و در نهایت دوره سوم ساخت و ساز در این تپه تاریخی به زمان قاجار بازمی‌گردد.در كاوش از این تپه تاریخی ظروفی نیز به دست آمده كه قدمت آن مربوط به دو هزار و ۵۰۰ سال قبل و دوره هخامنشی است.
در فاز اول كاوش تپه قلعه قلندرون شازند منجر به شناسایی یك سازه عظیم شد. تپه یك سكوی خشتی عظیم مربوط به دوره هخامنشی است كه بر روی آن كاخ یا یك كوشك مربوط به یكی از حاكمان هخامنشی قرار گرفته است.
علاوه بر سفال‌های شاخص دوره هخامنشی كه در لایه‌های پایه تپه یافت شده برخی قطعات سنگی كه مربوط به بنا و كاخ است كاملا قدمت تپه را به دوره هخامنشیان مربوط می كند. این بنا بعد از پایان استقرار و سكونت متروك شده است و در دوره اسلامی احتمالا در سده پنجم و ششم اسلامی مجددا سكونت در آن ایجاد شده است.
