روستای دشتك از توابع بخش ابرج شهرستان مرودشت، مختصات جغرافیایی ۵۲ درجه و ۲۸ دقیقه طول شرقی و ۳۰ درجه و ۱۷ دقیقه عرض شمالی، در تنگه كوه دشتك در شمال دشت درودزن قرار دارد. ارتفاع این روستا از سطح دریا ۲۰۴۰ متر است و آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در پائیز و زمستان سرد است.
دشتك یكی از قدیمیترین روستاهای استان فارس است و به لحاظ استقرار در دشتی كوچك به نام دشتك معروف شدهاست. بقایای آثاری از دوره هخامنشیان در روستای دشتك به جا ماندهاست و تاریخ شكل گیری روستا براساس سنگ نوشتههای گورستان قدیمی دشتك، به قرن هفتم ه ق مربوط است.
مردم روستای دشتك به زبان فارسی به لهجه دشتكی صحبت میكنند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵ جمعیت این روستا ۲ هزار و ۸۰۶ نفر بودهاست كه در سال ۱۳۸۵، به تعداد ۲ هزار و ۳۶۷ نفر كاهش یافتهاست
فعالیت اكثر مردم روستای دشتك، باغداری و دامداری است. گروهی نیز به فعالیتهای خدماتی و تولید صنایع دستی از جمله گیوه دوزی، قالی بافی و گلیم بافی میپردازند. محصولات باغی روستا شامل گردو، انگور، انار، بادام و گوشت، فراوردههای لبنی و پشم گوسفند از محصولات دامی روستا است. پرورش زنبور عسل و تولید عسل به روش جدید و سنتی نیز رواج دارد.
روستای دشتك در محدوده كوهستانی استقرار یافته و بافت كالبدی آن به تبعیت از شیب محل استقرار، به صورت پلكانی شكل گرفتهاست. شبكه معابر روستا به عنوان شریان ارتباطی از الگوی نامنظم برمبنای نیاز مردم و محدودیتهای توپوگرافی، شكل گرفتهاند و غالب معابر به صورت پیچ در پیچ، نامنظم و كم عرض میباشد.
خانههای قدیمی روستا از سنگ، خشت و گل ساخته شده و با چینش پلكانی، خود جلوه زیبایی به روستا دادهاند. روستای كوهستانی دشتك، با اقلیم معتدل، پوشش جنگلی، باغات وسیع، چشمه ساران فراوان، آبشارهای زیبا و مناظر و چشم اندازهای دل نواز، به ویژه در فصول بهار و تابستان، فضای بسیار جذابی را برای بیننده فراهم میآورد. معماری پلكانی روستای دشتك جلوه بسیار چشم گیری به آن بخشیدهاست كه بیننده خوش ذوق را به تحسین وا میدارد.
بنا بر اعلام روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس، درخت چنار كهنسال روستا، یكی از قدیمیترین درختان ایران و جهان به شمار میرود. این درخت كه در محل هسته اولیه روستا قد برافراشتهاست به نظر برخی از دیرین شناسان طبیعی، قدمتی چهارهزار ساله دارد.
امامزاده فخرالدین، از بناهای زیارتگاهی مورد احترام روستاست. یكی از آثار جالب توجه، روستای دشتك، راه پلهای به نام كتل است. كه یك هزار و ۲۰۰ پله سنگی دارد و در گذشته از طریق آن به نقاط دیگر تردد مینمودند. آسیابهای قدیمی روستا، مشتمل بر۶ آسیاب قدیمی است كه در گذشته مورد استفاده مردم بودهاست آسیابهای قدیمی نشانههای فرهنگی و از آثار تاریخی روستای دشتك است.
چشمههای معدنی خنار، نهروم، مرشدی، آبگری، ده گاه، دره و آبگرمی كه آبهای شفابخشی دارند. از جاذبههای طبیعی روستای دشتك به شمار میآیند و همجنین چشمههای بید چنگ، آب چغور، باغ جمال(باباجمال)، سی چاه، پای بیدی، دم تنگ، بیدك، عابدو، گردوك، تدك، باغك، سیبكی و چشمه گل كه جشمه ساران زیبا واقع در كوههای اطراف روستای دشتك میباشند.
مردم روستای دشتك در اعیاد ملی به ویژه عید نوروز عید فطر و قربان به جشن و شادی میپردازند و در ایام عزاداری به ویژه در ماه محرم، مراسم سوگواری را برگزار میكنند.
گیوه بافی، گلیم بافی و قالی بافی از هنرهای دستی مردم روستای دشتك میباشد. بازی محلی درنه بازی و لگد بازی در میان مردم روستای دشتك رواج دارد. موسیقی محلی مردم دشتك نیز غالباً با نی نواخته میشود و نغمههای محلی در مقام شوشتری خوانده و نواخته میشود. پوشاك محلی مردم روستای دشتك طرحهای زیبا و شادی بخشی دارد. بنا بر اعلام روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی وگردشگری استان فارس در تاریخ ۳/۲/۱۳۸۷ روستای دشتك به عنوان روستای هدف در توسعه گردشگری انتخاب شد. گردو، بادام، انار، گیوه از سوغات این روستا است.. دسترسی به روستای دشتك از طریق شهرهای مرودشت و كامفیروز و جادههای منتهی به این روستا از شهرهای مذكور آسفالت است.