امامزاده سید ابراهیم یكی از بقعه‌‌های معتبر شهر زنجان است كه در داخل شهر زنجان و در قبرستان متروكه واقع در منتهی الیه سمت شرقی شهر قدیم مشرف به دیوار حصار شهر قرار دارد.
بنای امامزاده در ابتدا به سبك چهارطاقی بوده و گنبد زیبایی آن را پوشش می‌داده است. گنبد این بنا از نوع تك پوششی بوده كه با واسطه چهار گوشواره بر جرزها استوار گشته و حدّفاصل گوشواره‌ها و گنبد، هشت نورگیر تعبیه شده است. تزئینات گنبد از داخل مقرنس و گره‌سازی بوده و سوره جمعه به خط ثلث به قلم استاد جواد میرمحمد رضایی زنجانی و گچ‌بری استاد شعبان آزادی زنجانی، چشم بینندگان را نوازش می‌دهد. در نمای بیرونی سوره اسماء ذات البروج به خط ثلث زنجیری نوشته شده است. ضریح حرم در اصفهان ساخته شده و در سال ۱۳۵۸ در این مكان نصب گردیده است. قدیمی‌ترین قسمت این بقعه، سردر ورودی سمت شمالی و مناره‌های واقع در طرفین آن می‌باشد. این قسمت در سال ۱۳۴۱ خورشیدی توسط معمار ابراهیم سلطانی ساخته شده و بالای مناره‌ها آیه ۵۵ سوره احزاب به خط ثلث نوشته شده است.
تجدید بنای این بقعه مرهون خدمات ارزنده استاد منصور محاوری می‌باشد. ایشان از سال ۱۳۴۰ با همكاری دیگر شهروندان زنجانی به تجدید بنای امامزاده همت گماشت. مرحوم محاوری در اسفند سال ۱۳۵۴ از دنیا رفت و در رواق ورودی حرم دفن شده است.
امروزه قسمتی از قبرستان مزبور به دبستان، دبیرستان و قسمتی دیگر به خیابان صدرجهان تبدیل شده است.
