مسیر كوهپیمایی فرحزاد به امامزاده داود یكی از قدیمی ترین و مشهورترین مسیرهای كوهپیمایی شمال تهران است. تا همین ۳۰-۴۰ سال پیش كه هنوز جاده جدید امامزاده داود از مسیر سولقان و كن احداث نشده بود این جاده تنها راه ارتباطی به امامزاده داود محسوب میشد.
آرامگاه امامزاده داوود واقع در شمال غرب تهران و در انتهای جاده امام زاده داوود در بخش كَنو در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریا می‌باشد. امام زاده داوود و جاده معروف آن برای نسل های مختلف ایرانیان، دارای خاطرات شیرین و تكرار نشدنی است. از «تپه سلام» كه در آن برای اولین بار گنبد امامزاده داوود را می‌شود دید و به آن حضرت سلام داد تا شهر بازی بیرون امام زاده و بازارچه دوست داشتنی آن.
فضای امامزاده داوود و ده اطرافش با این شیروانی‌ها و آن هوای فوق‌العاده خنك یادآور شمال كشور است.
این جاده خاكی بطول ۱۵ كیلومتر از بالای محله فرحزاد شروع شده و در یك مسیر پر پیچ و خم و زیبای كوهستانی از كنار دره سرسبز و رودخانه ای همیشه خروشان به امامزاده داود میرسد. برخی از علاقمندان نیز با خوردوهای شاسی بلند و دو دیفرانسیل مثل جیپ و پاترول این مسیر را طی میكنند.
امامزاده داوود با یازده پشت به دومین امام شیعیان میرسد. گفته می‌شود كه وی و برخی دیگراز بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده و كشته شدند. بقعه این امام زاده در دوران صفویه ساخته شدو در دوران فتحعلی شاه قاجار نیز توسعه یافته است. در قدیم اهالی تهران برای زیارت امامزاده داوود، معمولا شب را در فرحزاد می‌گذراندند و صبح روز بعد با كمك همین قاطرچی‌ها به امامزاده می‌رفتند. این امر اختصاص به طبقه خاصی هم نداشت و تقریبا همه زوار این كار را می‌كردند؛ مثلا در «روزنامه خاطرات اعتمادالسلطنه» آمده كه ناصرالدین شاه روز دوشنبه ۱۷محرم ۱۳۰۶ قمری را در فرحزاد گذراند تا روز بعد به زیارت امامزاده داوود برود. فرحزاد كه آب و هوایی فوق‌العاده خوش دارد، آن‌قدر برای تهرانی‌ها جذاب بوده كه برای آن ضرب‌المثل هم بسازند: تا بگویی ف، من رفته‌ام فرحزاد.
شهرت اصلی امامزاده داوود، به خاطر مسیر سخت و كوهستانی آن است. زمانی فقط با كمك قاطرچی‌ها میشد این راه را طی كرد. حتی الان هم كه مسیر راحت و آسفالته‌ای برای رسیدن به امامزاده كشیده شده، در انتهای مسیر ماشین‌رو، حداقل یك ربع باید سربالایی تندی را پیاده رفت. مسیر كوهستانی و سخت امامزاده داوود، البته باعث دوچندان شدن لذت زیارت هم میشد و برای همین بود كه یكی از نذرهای رایج در تهران قدیم، نذر زیارت امامزاده داوود بود.
در دره‌های مجاور امامزاده داوود در سمت مغرب و جنوب غربی در آبادی‌های رندان و سنگان بقعه‌هایی به نام امام زاده عمادالدین پدر امامزاده داوود، امامزاده علاءالدین، امام زاده قاسم و امام زاده عقیل، برادران امام زاده داوود وجود دارد.
زمان مناسب بازدید
در فصول سرد سال برف سنگینی در این منطقه میبارد كه تقریبا عبور از این مسیر را غیرممكن میسازد. همچنین برخی از نقاط مسیر بهمن گیر بوده كه در صورت پیمایش زمستانی حتما باید با آگاهی و توجه ویژه گام در این راه نهاد.
در كل مسیر خوب و مناسبی برای یك پیاده روی نسبتا آسان و سبك است. البته به یاد داشته باشید كه جاده فرحزاد به امام زاده داود شاید از لحاظ جاذبه های طبیعی به پای جاهایی مثل دربند و دركه نرسد اما در مجموع زیباست و جاذبه های خاص خودش را دارد.در طول مسیر تقریبا با هر نیم ساعت پیاده روی می شود جایی زیبا برای نشستن و استراحت كنار رودخانه پیدا كرد.ولی در طول مسیر امكان خرید مایحتاج وجود ندارد، همچنین آب رودخانه قابل آشامیدن نیست و باید آب آشامیدنی به همراه داشته باشید.
