منطقه شكار ممنوع خرقان در شمال شهرستان زرندیه تا جنوب بخش نوبران ساوه را در بر گرفته است. وجود زیستگاههای حساس، ارزشمند و گونه های نادر گیاهی علت این ممنوعیت شكار در این منطقه است.قسمتی از اراضی خرقان از رودهای خررود و كلنجین و آوه و رودك و قسمت عمده به وسیله چشمه‌سارهای متعدد مشروب می‌شود.
این منطقه از ۱۱ مهرماه ۱۳۸۹ به مدت یكسال به عنوان منطقه شكار ممنوع تعیین شده اعلام شد و حفاظت از آن به طور مشترك بر عهده اداره حفاظت محیط زیست ساوه و زرندیه قرار گرفت و مجددا در اول آبان ماه ۱۳۹۰ به عنوان منطقه شكار ممنوع شناخته شد.زمینهای خرقان از آب رودها و كاریزها مشروب می‌شود. محصولات كشاورزی خرقان را گندم و جو، حبوبات، بادام و كشمش تشكیل می‌دهد. دامداری نیز در دهات آن رواج دارد و عمده آنرا در مرحله نخست گوسفند و بز و بعد گاو تشخیص می‌دهد. مركز بخش خرقان شرقی و غربی آوه است كه در ۱۱۰ كیلومتری جنوب قزوین بر سر راه قزوین ـ همدان قرار دارد مركز خرقان شرقی قصبه كلنجین است كه در۳۴ كیلو متری شرق آوه قرار دارد. كلنجین در گذشته اعتبار بیشتری داشته و مركز تمامی خرقان بشمار میرفته است.
سرزمین خرقان در مجموع ناحیه ایست كوهستانی كه دو سلسله جبال معروف آن یكی خرقان داغ در حد فاصل خرقان و دهستان درجزین و خلجستان ساوه و دیگری رامند میان خرقان و رامند و دهستان زهرا قرار دارد. سلسله خرقان داغ در طول منطقه‌ایكه در داخل آن واقع است در هر محل بنامی خوانده می‌شود. دو گردنه معروف این سلسله كوه یكی سلطان بلاغ و دیگری آوه نام دارد كه گردنه آوه در هنگام زمستان اغلب بسته می‌شود.
حیات وحش
در منطقه خرقان گونه هایی همچون كل، بز، قوچ، میش، كبك، تیهو و سایر پرندگان شكاری و گونه های نادر گیاهی وجود دارد.
در منطقه ۲۸ گونه پستاندار شناسایی شده است كه در بین آن‌ها راسته‌هایی چون حشره‌خواران، خفاش‌ها، خرگوش، گراز و گوشت‌خوارانی مانند گرگ، سمور آبی، گربه وحشی، گربه سیاه گوش، گربه پالاس، كفتار، شغال و روباه وجود دارد.
همچنین این منطقه ۷۲ گونه پرنده را در خود پناه داده است كه می‌توان به كبك، تیهو، بلدرچین، كوكر شكم سیاه، فاخته، قمری، دال، شاهین، بحری، بالابان، دلیجه، سارگپه و قرقی اشاره كرد.
از خزندگان این منطقه می‌توان به انواع مار سمی و آبی و لاك‌پشت، انواع آگاما و از دوزیستان نیز به وزغ سبز و انواع قورباغه اشاره كرد. بعلاوه منطقه خرقان دارای ماهیانی چون كپور، گاوماهی و سگ ماهی جویباری است.
حدود ۸۴ گونه گیاهی از ۲۴ تیره در منطقه خرقان شناسایی شده كه ۲۴ گونه بومی هستند و گونه‌های بیشتر این منطقه شامل تیره‌های مركبیان و نعنائیان است. گونه‌های مهم دیگر منطقه نیز شامل گز، گون، میخك، فراسیون، ماش‌وحشی، اشك، شیرین‌بیان، كاهو، كنگر، شنگ و استاكیس است.
