تالاب آلاگل در شرق جاده آق قلا به اینچه برون واقع گردیده كه مساحت آن در زمان پرآبی به ۲۵۰۰ هكتار می رسد . این تالاب همانند تالاب های آجی گل و آلماگل از رودخانه مرزی اترك و زهكشهای طبیعی تامین می شود . محیط های پیرامونی تالاب با پوشش نی و جگن و درختچه های گز پوشیده شده است . بستر قالب دراكثر نقاط پوشیده از پوشش سبز جلبك می باشد . هر ساله در فصل مهاجرت هزاران پرنده به این تالاب و دیگر تالاب های استان می آیند كه از انواع قو – فلامینگو – اردك – پرستو – قازها می توان نام برد
این تالاب به دلیل قابلیت و اهمیت بین المللی كه دارد از لحاظ اكوسیستم طبیعی و اكوسیستم آبی قابل استفاده برای گردشگران و علاقمندان ورزش های آبی – ماهی گیری و … می باشد
با وجود نوسان سطح آب در سال های خشك، این تالاب كاملاٌ خشك نمیشود. ارتفاع تالاب از سطح دریا منفی ۶ است . (شش متر پایین تر از سطح آبهای آزاد) و متوسط عمق آن در حدود ۲ متر است. آب این تالاب مانند سایر تالاب های این منطقه از رودخانه اترك و زهكش های طبیعی و نهرهای شور به نام های”سامان” و “شورجه” تأمین می شود
پرندگان : تالاب بین المللی آلاگل پذیرای پرندگان مهاجر در زمستا ن است كه جوجه آوری نیز می كنند. تا كنون ۸۵ گونه پرنده شامل ۱۹ گونه بومی و ۶۶ گونه مهاجر در تالاب ها ی آلاگل ، آجی گل ، آلما گل شناسایی شده است. از پرندگان مهاجر ۱۴ گونه آن عبوری بوده و بقیه زمستان گذرانی می كنند و یا در تابستان جوجه آور هستند .
برخی پرندگان مشاهده شده در تالاب آلاگل عبارتند از: فلامینگو ، غاز پیشانی سفید ، پلیكان سفید ، پلیكان پاخاكستری ، قوی گنگ ، قوی فریاد كش ، انواع كشیم ها ، بو تیمار های كوچك ، سلیم ها و پرستو ها .
گیاهان تالاب بین المللی آلاگل یا در حاشیه تالاب قرار دارند نظیر ” گز ” و یا ریشه در آب دارند نظیر لوئی . تلفیق این دو، چشم انداز های بسیار شگفت انگیزی را در این تالاب بوجود آورده است. از گونه های گیاهی تالاب می توان به گونه های زیر اشاره داشت :
Carex spجگن – Typha angustifolia لوئی–گرز -Tamarix aphylla شورگز– گز شاهی – Potamogeton pectinatus بارهنگ آبی شانه ای – Phragmites australis نی – Ceratophyllum demersumعلف شاخی غوطه ور – Ranunulus trichophyllus آلاله میوه كركی- Juncus spp صوف-سازو -Polygonum amphibium هفت بند دوزیست
مخاطرات تالاب بین المللی آلاگل :
شكار قانونی و غیر قانونی مانند تالاب های دیگر كشور از مخاطرات جدی این تالاب است. فصل شكار طبق تقویم اداره محیط زیست از ابتدای پاییز تا پایان زمستان هر سال هفته ای دو روز(چهارشنبه و جمعه) می باشد كه عملاٌ بر قانونی بودن كشتار پرندگان به عنوان تفریح و تفنن صحه می گذارد.
جاده كشی از دیگر معضلات جدی گریبانگیر این تالاب است . این جاده كشی ها علاوه بر آنكه مخاطرااتی برای تالاب در بر دارد و به اكوسیستم یكپارچه آن آسیب می زند ، خود نیز به دلیل سیل گیربودن منطقه، بسیار آسیب پذیر است.
احداث سد خاكی در بالادست این تالاب نیز از دیگر مخاطرات این تالاب و تالاب های همجوار آن است.
مجموع این مخاطرات به علاوه تهدید های دیگر، ضمن نابود سازی كاركرد های اصلی و مهم این تالاب كه زیان جبران ناپذیری به یك پدیده با اهمیت از جنبه بین المللی، منطقه ای ، ملی ومحلی وارد می سازد، نشان از پایمال كردن تعهد نسبت به پیمان بین المللی تالاب ها دارد.
—————————————————————————————————————————————–
تالاب آلاگل در ۶۰ كیلومتری شمال گنبد كاووس و در شرق جاده آققلا به اینچهبرون واقع شده است. مساحت آن در زمان پرآبی به ۲۵۰۰ هكتار و عمق آن به ۲/۵ متر میرسد. آب این تالاب همانند تالابهای آجیگل و آلماگل از رودخانه مرزی اترك و زهكشیهای طبیعی نهرهای شور به نامهای سامان و شورجه تأمین میشود. برخی از نقاط پیرامونی تالاب با نی و جگن و درختچههای گز پوشیده شده و بستر آن را در اكثر نقاط، پوشش سبزی از جلبك بهطور یكنواخت دربر گرفته است. هر ساله در فصل مهاجرت، هزاران پرنده به این تالاب و دیگر تالابهای استان آمده و انواع قو، فلامینگو، اردك، پرستوی دریایی، چنگر، غاز، سلیم، كاكائی، بالكان، آبچلیك و … را میتوان در آنجا مشاهده كرد.






