آذربایجان غربی از صنایع دستی هنرمندانه و و با ارزشی برخوردار است. وجود قومیت های مختلف ترك، كرد، ایلات و عشایر و روستاهای متعدد در این استان سبب شده كه صنایع دستی شهری و روستایی از گذشته های بسیار دور در این منطقه متداول باشد.
از این میان، بافته های دستی و صنایع چوبی مانند: انواع مجسمه های حیوانات، وسایل شطرنج ، جعبه و میز آرایش بانوان و نقاشی روی چرم دارای شهرت ملی است. صنایع دستی این استان عبارتند از: بافت انواع قالی، گلیم، جاجیم، سجاده، چادرهای كتانی و شال گردن، ریسندگی و بافندگی به شیوه سنتی و تولید جوراب های پشمی، عرقچین، كلاه و دستكش، حصیربافی، سبدبافی، كوزه گری وصنایع چوبی.
قالی بافی : درمورد قالی های استان آذربایجان غربی، تاریخ دقیقی در دسترس نیست و نقشه خاصی كه مربوط به استان باشد نیز وجود ندارد. ولی هم اكنون تقریباً نقشه سایر مناطق را می بافند.در آذربایجان غربی، به دلیل نزدیكی و همجواریش با استان آذربایجان شرقی كه یكی از مراكز عمده قالی بافی در دنیا است، قالی بافی متداول می باشد. مهمترین مراكز قالی بافی استان شهرهای تكاب و میاندوآب و مناطق روستایی و عشایری آن است.
گلیم بافی : در بخش هایی از استان، گلیم سوماك نیز بافته می شود.
رنگرزی و چاپ های سنتی : كلیه فرآورده هایی كه بوسیله قلم مو، قالب و شابلون رنگ آمیزی می شود و پذیرای نقش می شود، جزو چاپ های سنتی به حساب می آیند. البته آذربایجان غربی عمدتاً در زمینه رنگرزی فعالیت می كند.
رودوزی: رودوزی های استان عمدتاً در زمینه (ممقان دوزی) انجام می شود. تولید این هنر- صنعت در انحصار زنان و دختران خانه دار است. مواده اولیه مورد نیازش نخ ابریشم رنگین و پارچه است. بیشتر محصولات این رشته در تهیه كلاه است. البته در حال حاضر زیرلیوانی، كمربند، كفش، جلیقه و رومیزی نیز تهیه می شود. این رشته از سوزن دوزی از بخش هایی است كه طی آن ، زمینه اساسی پارچه را از بخیه می پوشانند و زمینه تازه ای از نقش و نگارایجاد می كنند. طرح های سوزن دوزی عمدتاً ذهنی و ملهم از برداشت های شخصی هنرمند است.
