رشته كوه بمو شیراز، از سلسله جبال زاگرس در استان فارس، واقع در شمال شهر شیراز می‌باشد.ویژگی هارشته كوه بمو از سلسله جبال در واقع در شمال شهر شیراز است كه با جهت شمال غربی ـ جنوب شرقی امتداد دارد. در مشرق به ارتفاعات خرمن كوه و در جنوب به دریاچة می پیوندد. مرتفعترین قلة آن كَل اد (ارتفاع حدود ۶۶۱ ، ۲ متر) است. رشته كوه بمو دشت شیراز را از دشت مرودشت جدا می سازد و چندین درة دشت مانند در بین رشته كوه به نامهای چاه مَحْكی شرقی و چاه محكی غربی و بالِش (نزدیك گردنة بالِش ) در شمال این رشته كوه دیده می‌شود. گردنه‌های آب باریك و باجگاه در مسیر راه شیراز ـ اصفهان در جانب شمال غربی رشته كوه قرار دارد. آب ركن آباد در قسمت غربی آن واقع است . بندامیر در جانب شمال شرقی آن قرار گرفته، و راه قدیمی شیراز از جنوب شرقی رشته كوه می‌گذرد. تنگ الله اكبر (با دروازه قرآن در آن ) مشرف بر شیراز در جانب جنوبی آن واقع است . از شهرهای بزرگ منطقه، شهر شیراز در جانب جنوبی، و زَرقان در جانب شمالی آن واقع است . عشایر عرب خمسه در آبادیهای كوچك پیرامون آن ساكن شده اند و به زراعت و باغداری (انگوركاری دیم ) و دامداری اشتغال دارند. میانگین بارندگی سالانه در منطقه به حدود چهار صد میلیمتر می‌رسد.پوشش گیاهیزمینهای پیرامون آن منطقة استپی و نیمه استپی است، به عبارت دیگر نیم كم آب (با كمبود آب ) است . پوشش گیاهی آن به طور عمده از بوته زارها گَوَن و بوته‌های دیگر و شقایق و لاله واژگون تشكیل شده است و درختچه‌های انجیر وحشی و گیلاس وحشی و ارژن در آن یافت می‌شود.پوشش حیوانیدر منطقة بمو از پوشش حیوانی می‌توان قوچ، میش، بز، پازن، آهو، كفتار، گرگ، گربه وحشی، خرس قهوه‌ای، گراز، پلنگ، روباه، خرگوش و خارپشت یافت . از پرندگان كبك، تیهو، كركس، انواع چكاوك، هما، شاهین، دال و عقاب طلایی در آن به سر می‌برند. از خزندگان سوسمار، مار غیرسمی و افعی كوهی دارد.حفاظت شده به مساحت ۰۷۵ ، ۴۸ هكتار در پیرامون آن احداث شده است . پایین‌ترین و بالاترین نقطة محدودة پارك از سطح دریا به ترتیب ۵۵۰ ، ۱ و ۶۶۱ ، ۲متر است.