روستای ولوجرد نطنز، یكی از مشهورترین روستاهای این منطقه بوده كه قدمتی بالغ بر ۲۵۰ سال دارد. این روستا، با داشتن جمعیتی معادل ۱۵۰ نفر به اقامتگاه فصلی خوبی برای اهالی تهران بزرگ تبدیل شده است. روستای ولوجرد نطنز، به مانند بهشتی در دل كوه و كویر بوده كه با وجود میوه‌های خوشمزه تابستانی در باغ‌های سرسبز آن و هوایی خنك در فصل زیبای بهار، هر ساله گردشگران بسیاری را به سمت خود جذب می‌كند. وجود پونه، كرفس‌های خودرو و آویشن در لابه لای جوی‌های پر آب در فصل بهار، زیبایی ولوجرد را صد چندان كرده است. از جمله محصولات پرورش داده شده در باغ‌های زیبای این روستا می‌توان به هلو، گوجه سبز، انگور، گلابی، سیب، هلو، انجیر و انار اشاره كرد. باید بدانید كه سوغات روستای ولوجرد نطنز، گلابی‌های خوش‌طعم و درشتی است كه حتی به سایر شهرهای ایران نیز صادر می‌شوند. جالب است بدانید كه در اطراف این روستا مكانی به نام لامغ وجود دارد كه داستان جذابی در مورد آن بر سر زبان اهالی است. راستش را بخواهید، مردم بر این باورند كه فردی به نام لامغ زمانی كه از دست دشمنانش فرار می‌كرده به این منطقه می‌رسد. این فرد، به علت تشنگی عصای خود را در بیابانی واقع در این ناحیه می‌زند كه ناگهان از جای آن آبی گوارا از دل زمین می‌جوشد. به تدریج به خاطر این آب بیابان هم آباد شده و درختان بسیاری در آن می‌رویند. این آب هنوز هم خشك نشده و مورد استفاده اهالی ولوجرد می‌باشد. در مورد پوشش قدیم مردم این روستای ولوجرد باید بگوییم كه زن‌ها از پیراهن‌های چین‌دار، شلوارهای گشاد و چارقد و مردان نیز از شلوارهایی گشاد استفاده می‌كردند.