امامزادگان عبداله و آمنه خاتون(ع) از نوادگان امام موسی كاظم(ع) هستند.
براساس آنچه در پایگاه اطلاع رسانی اوقاف به استناد كتاب بحرالانساب نوشته محمدكاظم استرآبادی ذكر شده شاهزاده حسن پدر این دو امامزاده بزرگوار پس از دو سال دوری از امام رضا(ع) بهمراه عده ای از برادران و برادرزادگان حضرت روانه ایران شده و مناطق غربی ایران را در نور دیدند تا به كنار رودكره (كرهرود) نزول اجلال فرمودند.
ولی متاسفانه در این محل گرفتار ماموران حكومت بنی عباس شده و به شهادت رسیده و در محلی دورافتاده به خاك سپرده شدند كه بعدها با گسترش اراك مدفن آنان در محدوده این شهر قرار گرفت.
در زمان صفویه ساختمانی با گنبد عرقچین و فضایی ساده بر فراز قبر آنان بنا شد. قدمت سرداب این بقعه با تشخیص كارشناسان به ۱۲۰۰ سال می رسد كه با خبر بحرالانساب مبنی بر شهادت امامزادگان در زمان امام رضا(علیه السلام) مطابق است.
به گفته معتمدین محلی و كسانی كه سرداب زیر حرم این بقعه را مشاهده كرده اند، یك پدر و یك مادر و دو طفل و پنج تن از همراهان امامزادگان در این بقعه مدفون هستند.
این بنا با هسته معماری اولیه شهر سلطان‌آباد اراك یعنی مجموعه بازار و محله‌های حصار و قلعه فاصله داشته ولی به سبب توسعه و گسترش اراك اكنون با سایر محله‌ها پیوند خورده است، آستان مقدس امامزادگان عبدالله(ع) و آمنه خاتون(س)، در محله عباس‌آباد اراك و در خیابان شهید بهشتی قرار گرفته و زیارتگاه عموم است.
