یكی از انواع ترانه های كار در منطقه كردستان ترانه های مربوط به كشاورزی می باشد. كشاورزی و دامداری دو بخش عمده معیشت روستاهای منطقه كردستان را تشكیل می دهند. در واقع كشاورزی جایگاه خاصی دارد. كشاورزان برای رفع خستگی ترانه های خاصی را می خوانند. یكی از ترانه های مشهور،ترانه مربوط به درو كردن می باشد. از نظر فرم و قالب اشعار آن به صورت هجایی بوده و ریتم آن متناسب با كار و فعالیت دروگر است. اشعار وطول مصرع ها كوتاه بوده و آهنگ و یا ترانه ای كه خوانده می شود به صورت بریده بریده اجرا می شود. موضوع شعر باعث تشویق و ترغیب هر چه بیشتر كشاورزان به كار و فعالیت می شود.یكی از ترانه های مشهور در این زمینه ترانه «خالو ریبوار» می باشد.ریبوار در زبان كردی به معنای راهگذر و عابر می باشد.