سید محمد امین شیخ الاسلامی متخلص به « هیمن » فرزند سید حسن شیخ الاسلام مكری از تبار عارف و دانشمند معروف ملاجامی چوری ، در بهار سال ۱۳۰۰ شمسی برابر با سال ۱۳۴۰ قمری در یكی از روستاهای مهاباد به نام « لاچین » متولد شد . پس از یادگیری قرآن مجید و كتب مقدماتی فارسی و عربی به مهاباد رفت و مدت چهار سال در خانقاه و مدرسه جد مادریش شیخ یوسف برهان در سلك طلاب علوم دینی تحصیلات خود را ادامه داد و در همان ایام با هژار كه آنجا به سر می برد همدرس و هم صحبت شد . بعدها به دستور پدرش به آبادی كولیجه راه یافت و مدت چند سالی نزد ملا احمد فوزی ، مدرس آنجا درس خواند . در سال ۱۳۱۷ به خانه پدری در روستای شیلان‌آباد بازگشت . روزها به كار كشاورزی وزراعت می پرداخت، شب ها تا دیر وقت به مطالعه كتب ادبی – از فارسی و كردی – مشغول بود و هرساله چندین بار به شهر مهاباد آمد و شد داشت ، در این مسافرت ها با رجال شعر و ادب آشنا شد و در جلسات ادبی جوانان با ذوق آن دیار شركت جست و اندك اندك در اثر ابراز لیاقت و استعداد مورد توجه شخصیت های معروف مهاباد قرار گرفت. هیمن دراین ایام جوانی برازنده و كارآمد و آگاه و آشنا به رموز ادبیات كردی و شعر بود كه خود نیزشعر می گفت و اشعارش در میان جوانان طرفداران زیادی داشت . پدرش نیز اهل شعر و شاعر بود ولی دوست نداشت كه فرزندش وقت خود را به سرودن شعر بگذراند ، اما استعداد ذاتی و قریحه خدادادی او را به راهی سوق داده بود كه به سرچشمه زلال ابداع و ابتكار در فنون شعر و شاعری منتهی شود . در سال ۱۳۲۳ به عضویت شورای نویسندگان نشریه نیشتمان درآمد . در سال ۱۳۴۴ پدرش دارفانی را وداع گفت و دو سال بعد مادرش نیز كه دختر مرحوم شیخ برهان بود چشم از دنیا فروبست . به سال ۱۳۴۷ به علت مشاهده اوضاع نامطلوب كشور و ستم هایی كه از جانب رژیم شاه بر قوم كرد می رفت خانه و كاشانه خود را ترك كرده و سالها در عراق و بلاد غریب متواری و آواره بود . لطافت و زیبایی در شعر او در اوج است و نثر نویسی ایشان شیوه ای است منحصر به خود او . روان ، ساده ، سلیس و گیرا . پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به وطن بازگشت و خدمات ادبی و اجتماعی و فرهنگی خود را از سر گرفت كه از جمله آنها انتشار مجله «سروه » به زبان كردی است كه در شهر ارومیه چاپ و توزیع می گردد . استاد هیمن پس از ۶۵ سال زندگی پر مشقت ، بر اثر سكته قلبی شب جمعه ۲۹ فروردین سال ۱۳۶۵ در ارومیه بدرود حیات گفت و در مقبرة‌الشعرای مهاباد آرام گرفت . آثار استاد هیمن : ۱. تاریك و روون ، دیوان شعر ۲.. ناله ی جودایی ، شعر ۳. پاشه روك ، مجموعه مقالات و اشعار ۴. بازنویسی تحفه مظفریه از رسم الخط لاتینی به كردی ۵. قه لای دمدم ۶. شازاده وگه دا ۷. هه ورای خالی