منطقه حفاظت شده دیمه در موقعیت جغرافیایی N3106 E4930 در استان خوزستان واقع است. منطقه دیمه از شهریور ماه سال ۱۳۷۳ جهت احیاء محیط طبیعی و حیات وحش منطقه به عنوان منطقه شكار ممنوع اعلام گردید و پس از آن طی مصوبه شماره ۳۴۴ شورای عالی محیط زیست (كمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۹۰/۵/۴ از منطقه شكار ممنوع به منطقه حفاظت شده ارتقا یافته و به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوست. این منطقه با وسعت ۹۸۱۲ هكتار در ۱۵ كیلومتری جنوب شهرستان رامهرمز در مسیر جاده رامهرمز – رامشیر قرار دارد. سیمای طبیعی منطقه حفاظت شده دیمه از سه بخش كاملا متمایز دشتی در شمال، تپه ماهوری در میانه و كوهستانی در جنوب تشكیل شده كه زیستگاه مناسبی جهت ادامه حیات پستاندارانی نظیر آهو، قوچ و میش، كل و بز و انواع پرندگان نظیر دراج، هوبره، كبك، تیهو و انواع پرندگان شكاری است.
حدود منطقه
شمالا: از جنوب اراضی كشاورزی روستای مرادبیگی شروع در امتداد جاده رامهرمز رامشیر به سمت جنوب تا تقاطع جاده اخیر با جاده جیپ رو روستای چم منیع بطول ۱۵ كیلومتر
غربا: از تقاطع جاده رامهرمز- رامشیر و روستای چم منیع تا ارتفاعات موسوم به معرفی و تاسیسات و مشعل شركت نفت بطور تقریبی ۱۷ كیلومتر
جنوبا: از مشعل شركت نفت تا محل تلاقی رودخانه های مارون، جراحی و الله بنام ابومخلد بطول ۸ كیلومتر
شرقا: از ابومخلد تا یك كیلومتر مانده به روستای صندلی كنعان بطول ۲۲ كیلومتر
حیات وحش
دشت و تپه ماهورهای بخش شمالی منطقه حفاظت شده دیمه از مكان های بسیار مناسب و ایده آل جهت احیاء نسل در حال انقراض گونه آهو می باشد. این منطقه در گذشته از مناطق آهوخیز استان بشمار می رفته است، بطوریكه مشاهده آهوان كه به صورت گله های چند رأسی در منطقه مشغول چرا بوده اند نیز مؤید این ادعا می باشد، اما در حال حاضر نسل آهو در این منطقه منقرض شده است.
مناطق تپه ماهور میانی و كوهستانی كم ارتفاع جنوبی منطقه محل مناسبی جهت زیست قوچ و میش و كل و بز می باشد كه گزارشات و مشاهدات گذشته مؤید وجود قوچ و میش و كل و بز در این بخش از منطقه دیمه بوده است. لیكن اخیرا گونه های فوق مشاهده و گزارش نمی گردد.
رودخانه جراحی كه تقریبا از بخش منطقه حفاظت شده دیمه منطقه عبور می نماید پوشیده از بیشه زارهای گز و پده است كه اكوسیستم جنگلی را پدید آورده و زیستگاه مناسبی جهت پذیرش وحوش مختلف فراهم آورده است.
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده دیمه شامل گیاهانی نظیر انواع گرامینه ها و لگومینوزها است.
پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران: منطقه دیمه از شهریور ماه سال ۱۳۷۳ جهت احیاء محیط طبیعی و حیات وحش منطقه به عنوان منطقه شكار ممنوع اعلام گردید و پس از آن طی مصوبه شماره ۳۴۴ شورای عالی محیط زیست (كمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۹۰/۵/۴ از منطقه شكار ممنوع به منطقه حفاظت شده ارتقا یافته و به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوست.
منطقه حفاظت شده دیمه با وسعت ۹۸۱۲ هكتار در ۱۵ كیلومتری جنوب شهرستان رامهرمز در مسیر جاده رامهرمز – رامشیر قرار دارد.
سیمای طبیعی منطقه حفاظت شده دیمه از سه بخش كاملا متمایز دشتی در شمال، تپه ماهوری در میانه و كوهستانی در جنوب تشكیل شده كه زیستگاه مناسبی جهت ادامه حیات پستاندارانی نظیر آهو، قوچ و میش، كل و بز و انواع پرندگان نظیر دراج، هوبره، كبك، تیهو و انواع پرندگان شكاری است.
حدود منطقه:
شمالا: از جنوب اراضی كشاورزی روستای مرادبیگی شروع در امتداد جاده رامهرمز رامشیر به سمت جنوب تا تقاطع جاده اخیر با جاده جیپ رو روستای چم منیع بطول ۱۵ كیلومتر
غربا: از تقاطع جاده رامهرمز- رامشیر و روستای چم منیع تا ارتفاعات موسوم به معرفی و تاسیسات و مشعل شركت نفت بطور تقریبی ۱۷ كیلومتر
جنوبا: از مشعل شركت نفت تا محل تلاقی رودخانه های مارون، جراحی و الله بنام ابومخلد بطول ۸ كیلومتر
شرقا: از ابومخلد تا یك كیلومتر مانده به روستای صندلی كنعان بطول ۲۲ كیلومتر
گونه های شاخص جانوری:
دشت و تپه ماهورهای بخش شمالی منطقه حفاظت شده دیمه از مكان های بسیار مناسب و ایده آل جهت احیاء نسل در حال انقراض گونه آهو می باشد. این منطقه در گذشته از مناطق آهوخیز استان بشمار می رفته است، بطوریكه مشاهده آهوان كه به صورت گله های چند رأسی در منطقه مشغول چرا بوده اند نیز مؤید این ادعا می باشد، اما در حال حاضر نسل آهو در این منطقه منقرض شده است.
مناطق تپه ماهور میانی و كوهستانی كم ارتفاع جنوبی منطقه محل مناسبی جهت زیست قوچ و میش و كل و بز می باشد كه گزارشات و مشاهدات گذشته مؤید وجود قوچ و میش و كل و بز در این بخش از منطقه دیمه بوده است. لیكن اخیرا گونه های فوق مشاهده و گزارش نمی گردد.
رودخانه جراحی كه تقریبا از بخش منطقه حفاظت شده دیمه منطقه عبور می نماید پوشیده از بیشه زارهای گز و پده است كه اكوسیستم جنگلی را پدید آورده و زیستگاه مناسبی جهت پذیرش وحوش مختلف فراهم آورده است.
پوشش گیاهی:
پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده دیمه شامل گیاهانی نظیر انواع گرامینه ها و لگومینوزها می باشد.
رخدادهای منطقه:
به منظور احیای نسل آهو و رها سازی آن در منطقه حفاظت شده دیمه، سایت تكثیر در اسارت آهو از چندین سال قبل با انتقال چند راس آهو از بوشهر به این منطقه راه اندازی شد و هم اكنون تعداد آهوان این سایت به ۶۰ راس رسیده است.(لینك مرتبط)
تولد دومین غزال عربی (اوریكس) در سایت تكثیر منطقه حفاظت شده دیمه. اوریكس های والد در چارچوب یادداشت تفاهم همكاری ایران و قطر برای مبادله گونه‌های جانوری در مقابل دو راس آهوی ایرانی در مهرماه سال ۱۳۸۹ به ایران تحویل و در سایت تكثیر منطقه حفاظت شده دیمه رهاسازی شده بودند.
دو بزغاله وحشی زنده گیری شده پس از كشف از شكارچیان در شهرستان رامهرمز در سایت تكثیر و پرورش دیمه رهاسازی شدند.
