در شهر یزد در گذشته ها چون ماشین ووسیله نقلیه جمعی نبود.د ر شب عروسی عروس را پیاده تا خانه داماد می بردند.وهمه اقوام نیز پشت سر اوبه خانه داماد می رفتند.و از چراغهای تیریك یا فانوس استفاده می كردند . تا مسیر كوچه ها را روشن كنند . در این فاصله نزدیك خانه داماد عرو س چند بار جلو نمی رفت واز پدر شوهر وداماد پا انداز می خواست كه آن هم یك هدیه ویژه بود پدر شوهراول یك سر انداز كه یك هزینه سفر به خانه خدا یا مشهد مقدس بود به نو عروسش هدیه می داد اما باز عروس خانم از رفتن به خانه بخت امتناع می كرد وپا پیش نمی گذاشت . آنگاه پدر شوهر دوبارپا انداز می داد .و بقیه اقوام داماد و خود داماد هم پا انداز می داد ند. بعد یك گوسفند سر راه عروس قربانی می كردند. وانگاه عروس به خانه بخت می رفت . در خانه داماد هم شادی بر پا می شد .