این بار نگاه شما را به مهمانی سرزمینی می بریم برجای مانده از قرنها و هزاره ها، با دردانه هایی چون سرو دیرینه سال وبنایی بالا بلند و عالی . گویا كه روزگاری پیشتر از این ، این آبادی مركز حكومت خوانین بوده و در آن پرورندگان اسب بسیار بوده اند و كویا كه بیش از ۱۰۰۰ اسب در اینجا نگهداری می شده اند و از این روست كه آبادی را شهرسب یا شهر اسب می خوانده اند . شهرسب زیستگاه ۱۷۴ خانوار است . همانطور كه می دانید، شهرسب كه نام باستانی آن شهر آذر است . شهرآذر یكی از ۱۲ قریه ی بزرگ ابركوه باستان بوده كه نامگذا ری آن براساس ماههای شمسی بوده است . و آثار معماری دوره صفویه در قلعه میانی مشاهده می شود . در شهرسب قلعه ای است بسیار دیرینه سال ، كه روزگاری پیشتر از این محل سكونت مردمان بوده است . قلعه ای فراخ با دو بخش بیرونی و اندرونی . در كاووشهای باستان شناسی ، در قلعه قبوری یافت شده كه رو به قبله نیست و حكایت مدفون شدن در گذشتگان در روزگاران پیش از اسلام دارد . بنای میانی و اولیه قلعه افزون از ۱۰۰۰۰متر مربع وسعت دارد با شش برج دیده بانی كه آثاری از اتاقها ، صفه ها و امارتهای خان نشین در آن برجاست . در روستا مسجدی است بسیار قدیمی ، با سردخانه و گرمخانه . مسجد شهرسب یادگار مردمان دینداری است كه لحظه ای از یاد خدا غافل نمانده اند . شهرسب شهر قالی بافان است . در هر خانه ای دار قالی برپاست كه در آن نقش می آویزند چشم نواز ، طرح می زنند ماندگار . شهرسب دیار مردمان سختكوشی است كه دیانت ، دوراندیشی و مدارای آنها با طبیعت مشهور است . مردمانی كه زود دلبسته شان میشوی و دیر میتوانی از آنها دل برگیری . مجالی نیست كه عمر سفر كوتاه است .