این بنا در جانب جنوبی كوه پهنا و نزدیك شهرستان داراب در ۱۱۱ كیلومتری جنوب شرقی فسا واقع گردیده و به صورت كامل در دل صخره كوه كنده شده است . محققان بر این عقیده اند كه بنای اولیه این مسجد مربوط به دوره ساسانیان بوده و در دوره اتابكان فارس – ۶۵۲ه-.ق – با تعیبه محراب و تغییراتی به مسجد تبدیل شده است . نقشه بنا عبارت از محوطه صلیبی شكلی است كه در اطراف آن، دورتادور، رواقی با جرز و ستون و دهانه های طاقدار قرار گرفته است . پوشش چهار بازوی محوطه صلیبی شكل، به صورت طاق گهواره ای ساخته شده؛ اما پوشش بخش میانی را به صورت مربع بریده و فضای روبازی تهیه دیده اند و در زیر آن و وسط تالار، حوض چهارگوش كم عمقی ساخته اند . در دوره اتابكان فارس، در ضلع جنوبی تالار صلیبی شكل، محرابی سنگی تراشیده و سه كتیبه در بازوی جنوبی تالار و اطراف محراب حجاری كرده اند . متأسفانه بخش عمده كتیبه ها آسیب دیده؛ با این حال می توان نام اتابك ابوبكر و تاریخ۶۵۲ ه-. ق را در آن مشاهده كرد . این بنا به شماره ۲۲۹ به ثبت تاریخی رسیده است .
