عمارت كلاه فرنگی عشرت آباد به كاخ عشرت‌آباد نیز معروف است در شرق تهران كنونی و شمال شرقی تهران قدیم بیرون از دروازه شمیران بین نگارستان (میدان بهارستان) و قصر قاجار (زندان قصر) جای داشت. عمارت كلاه فرنگی كه به دوره قاجار مربوط است در میدان سپاه فعلی، در محل فعلی پادگان عشرت‌آباد یا پادگان ولیعصر واقع شده است.
در سال ۱۲۹۱ قمری ناصرالدین شاه پس از بازگشت از سفر اول خود از فرنگ دستور داد كاخی بین قصر قاجار یا زندان قصر كنونی و باغ نگارستان یا وزارت ارشاد كنونی احداث كنند و عمارتی چهار طبقه را در آن پایه ریزی كنند. این كاخ ساخته شد و به دلیل آنكه شاه زنانش را به این مكان انتقال داد به تدریج به كاخ عشرت آباد تغییر نام داد.
عمارت كلاه فرنگی در میان باغ عشرت‌آباد قرار داشت و كاخ‌ها و كوشك های پهناور و بزرگی داشت. در میانه باغ، حوض و چشمه و فواره‌های گوناگونی وجود داشته و دور تا دور این حوض بزرگ، نزدیك به سی خانه كوچك دو اتاقه به شكل نیم دایره ساخته شده بود كه در و پنجره چوبی آنها به سوی مركز حوض باز می‌شد و در هر یك از آنها یكی از زنان شاه زندگی می‌كردند، البته هم اكنون از كل مجموعه تنها كاخ اصلی بر جای مانده است.
این باغ بیشتر مكان برگزاری مراسم عروسی و تفریحات شاه بود و در آن ساختمان كلاه فرنگی، به صورت برج چهار طبقه ساخته شده بود كه پوشش سقف طبقه چهارم از شیروانی و طبقه سوم آن دارای شاه نشین با آینه كاری و مقرنس بود.
این كاخ همچون كاخ سلطنت‌آباد، قصر فیروزه و كاخ نیاوران كه در مناطق پیرامونی تهران ساخته شده بودند بیشتر كاربری تشریفات و ییلاقی داشت.
پس از سرنگونی دودمان قاجار این باغ و كاخ همراه با خانه‌های دور حوض برای كاربری پادگانی به شهربانی واگذار شد و از آن رو آن را پادگان «شهربانی» یا «عشرت‌آباد» نامیدند. این اثر در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۳۴۶ با شماره ثبت ۶۴۸ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است اما به‌دلیل جای گرفتن محوطه كاخ در درون یك پادگان، هم‌اكنون امكان بازدید همگانی وجود ندارد.
با این حال شهرداری تهران در میانه‌های دهه هشتاد عملیات ساخت گذر بزرگراه صیاد شیرازی را از كنار این مجموعه آغاز كرد كه زمینه آزاد شدن بخشی از حصار پادگان را فراهم آورد تا به موجب آن كاخ عشرت‌آباد از بیرون از پادگان دیده شود، البته كاخ همچنان درون حصار پادگان است.
