كاخ بهارستان یا عمارت مجلس شورای ملی در تهران میدان بهارستان واقع است. كاخ بهارستان از نظر معماری مظهر سبك معماری محكم و استوار با تركیبی از سنت و تجدد در ارگ حكومتی تهران بوده است. میرزا حسین‌خان سپهسالار قزوینی در سال ۱۲۸۹ قمری تصمیم به ساخت عمارت‌های بزرگ از جمله كاخ بهارستان در اراضی بهارستان گرفت. وی به فكر تغییر سیمای شهر تهران بود. مهمترین این ساختمان ها، عمارت بهارستان یا كاخ بهارستان محل زندگی سپهسالار بود
بخشی از این ساختمان به موزه مجلس شورای اسلامی و بخشی دیگر به امور تشریفاتی و بخشی دیگر برای برگزاری همایش‌های مختلف اختصاص دارد. مجموعه زمین‌هایی كه در نهایت سپهسالار برای ساخت مجموعه عمارت مورد نظر خویش در نظر گرفته بود وسعتی در حدود ۵۳ هزار متر مربع یعنی پیش از ۵ هكتار را شامل می‌شد.
بنای اولیه كاخ توسط میرزا مهدی خان شقاقی، ملقب به ممتحن الدوله درسال ۱۲۹۸قمری برای میرزا حسین خان مشیرالدوله ملقب به سپهسالار نخست وزیر ناصرالدین شاه، ساخته شد. در آخرین سال حكومت سلسله قاجار، یعنی درسال ۱۳۰۳خورشیدی استاد جعفر خان معمار باشی نمای غربی ساختمان را با آجر به سبك باروك اجرا كرد.
به احتمال خیلی زیاد در سال ۱۲۹۵ قمری ساخت كاخ بهارستان به اتمام رسید. عمارت اعیانی سپهسالار در جهت شرقی غربی، در امتداد سردر، طرح تكامل یافته كاخ سازی قاجاری را با آمیختگی پنهان هنر مغرب‌زمین یادآور می‌شد. به گونه ای كه شیوه هنری مغرب زمین تحت تاثیر سلیقه معماران ایرانی در این بنا، با طرح ایرانی در آمیخت و حتی مغلوب آن شد.
پس از درگذشت سپهسالار، ناصرالدین شاه آن را بدون هیچ گونه تشریفات قانونی و شرعی، تصرف و آن باغ و عمارت یعنی ساختمان مشروطه كنونی را ملك خالصه دولتی خود كرد. از این زمان بود كه این باغ و عمارت جنبه دولتی پیدا كرد و در آنجا مراسم دولتی و مراسم پذیرایی از مهمانان داخلی و خارجی برگزار می‌شد. از زمان پیروزی انقلاب مشروطه، كاخ بهارستان برای مجلس در نظر گرفته شد.
پس از آتش سوزی سال ۱۳۰۹در سمت جنوبی ورودی ساختمان، لئون، معمار فرانسوی و دستیارش بوریس مجسمه ساز، آن قسمت را به سبك نئوكلاسیك پارلمان فرانسه بازسازی كردند. سه سال بعد نمای ستون دار ورودی به سرتاسر نمای جنوبی تعمیم داده شد. درسال ۱۳۱۵ استاد حسین طاهرزاده نمای شمالی ساختمان را از روی ستون‌های آپادانای تخت جمشید ساخت.
اولین دوره مجلس در روز یك‌شنبه ۱۸ شعبان سال ۱۳۲۴، مطابق با مهرماه سال ۱۲۸۵، با حضور مظفرالدین شاه، در عمارت سلطنتی، اتاق برلیان كاخ گلستان و با شركت سفرا و نمایندگان كشورهای مختلف گشایش یافت.
پس از مرگ مظفرالدین شاه، محمد علی شاه در مخالفت با مجلسی كه قرار بود اختیارات او را محدود كند در توطئه‌ای اعلام داشت كه پدرش در هنگام تصویب نظام مشروطیت بیمار بوده است و به این وسیله مستبدانه فرمان مشروطیت را باطل اعلام كرد و روز سه شنبه ۲ تیر ماه سال ۱۲۸۷، سربازان محمد علی شاه به فرماندهی لیاخوف روس در سه ستون به سوی مجلس شورای ملی روانه شدند و به دستور لیاخوف مجلس شورای ملی را، با تمام نمایندگان حاضر، هدف شلیك توپ قرار دادند. بسیاری از نمایندگان كشته شدند و به عمارت مجلس و مسجد سپهسالار نیز آسیب‌هایی وارد شد. این عمارت ۳ بار نیز دچار آتش سوزی شد.
