بردسكن

بردسكنبَرْداَسكَن (یا برد َسْكَن)
جمعیت شهرستان برداسكن در سرشماری عمومی نفوس ومسكن ۱۳۷۵ هـ ش، ۶۴.۰۶۵ نفر بوده است. مردم این منطقه‌آریایی‌نژاد و اصیل‌اند.فارسی‌زبان، مسلمان و پیرو مذهب شیعه‌جعفری هستند. بردسكنی‌ها، مردمی مهمان نواز، سخت كوش، متدین و میهن دوست هستند. آداب و رسوم كهن خویش را پاس داشته و به بزرگان احترام می گذارند. فرآورده های كشاورزی‌آن، گندم، جو، ذرت، انار، انجیر و … است. آرامگاه امام‌زاده سیدابراهیم، آرامگاه امام‌زاده سیدالحسینی، مزار بی بی حوا، مزار خانقاه و مزار كوشه از جمله مكان های دیدنی این شهرستان به شمار می آیند. هنرهای دستی مردم این منطقه، فرش بافی، گلیم بافی، فرآورده های چوبی و … است.

مكان های دیدنی و تاریخی

زار كوشه
مناره فیروز آباد
نمكزار كویر لوت
مناره علی آباد كشمر
رباط كبودان
مسجد جامع سیف آباد
مسجد یا مقبره عبدل آباد
دهانه بیجورد
امام زاده الله آباد
قلعه رحمانیه
قلعه شادی آباد
دره آسیاب خوشاب
آب انبار سیدباقر
آرامگاه امام زاده سید ابراهیم
آرامگاه امام زاده سیدالحسینی
مزار بی بی حوا
مزار خانقاه

مسجد زیرك آباد

صنایع دستی و هنرهای سنتی

از صنایع دستی وهنرهای سنتی شهرستان بردسكن كه امروزه در این منطقه رواج دارد می‌توان به بافت انواع فرشهای دستبافت، كه پودهای آن در تناوبی بین پنج تا هفت رج از گره‌ها مشاهده می‌شوند اشاره كرد . این نحوه پود كشی از صفات مشخصه قالی های منطقه بردسكن می‌باشد . از دیگر هنر های سنتی و صنایع دستی بردسكن می‌توان از گلیم بافی، حصیر بافی، قالیچه بافی و گیوه دوزی نام برد.

جایگاه موسیقی در فرهنگ بردسكن

موسیقی این شهرستان آمیختگی عمیقی با شئونات زندگی داشته و به نوعی بازگو كننده غمها، شادیها، آلام، آرزوها، اعتقادات و … و روایتگر افسانه‌های محلی است كه در حقیقت نوعی از موسیقی مقامی بوده و به طور كلی بر پایه دو بیتی و چهار بیتی خوانی استوار گشته است . این نوع موسیقی در سه قسم الف) ترانه‌ها ب ) فریادها ج ) داستانهای روائی قابل تأ مل و بررسی است . از آهنگهای رایج در این منطقه می‌توان به حسینا، سر حدی، حیدر بیك، گل محمد، كوچه باغی اشاره نمود . همچنین سازهای رایج در بردسكن بیشتر نی، دایره، دو سازه، سه تار، دهل و دو تار است.

سوغات و ره آورد سفر

از سوغات و ارمغان های شهرستان بردسكن می‌توان به انواع گلیم ها و قالیچه‌های خوش نقش و نگار اشاره كرد . همچنین گیوه‌های دست دوز و سبد های حصیر باف این منطقه مورد توجه گردشگران و مسافران می‌باشد . بردسكن دارای محصولات باغی معروفی از جمله انار، انجیر و انگور است كه كشمش و خشكبار این منطقه از شهرت بسزایی بر خوردار است . زعفران و زیره نیز جزو سوغات مهم این شهرستان به شمار می‌روند.

آداب و رسوم مردم بردسكن

در فرهنگ عامه مردم شهرستان بردسكن جشن ها و مراسم شادمانی و سرور فراوانی وجود داردكه جشن خواستگاری، جشن عقد خوانی، جشن عروسی، جشن بدنیا آمدن فرزند و نام گذاری او در روز هفتم یا دهم تولد، جشن خرمن كه پس از جمع آوری محصول با مراسم ویژ ه و رقص چوب بازی همراه است . جشن ختنه سوران، جشن عید نوروز، جشن سده كه معمولا در شب دهم بهمن بر گزار می‌گردد وجشن چها رشنبه سوری از این زمره اند.
عشایر بردسكن
این شهرستان با گستردگی جغرافیایی، تنوع اقوام و سابقه كهن با فرهنگ غنی درخشان و پویا توانسته است در تاریخ، هویت و اصالت خویش را حفظ كرده و با هماهنگی و جذابیت در حوزه میراث غنی فرهنگی، معنوی و طبیعی بدرخشد. این شهرستان از نظر وجود تنوع اقلیمی چشم انداز روشنی از نظر فضای روستایی عشایری از قبیل كلاه درازی، طاهری، ایلخانی، شورچاهی، بلوچ خانزائی، طایفه بیگی، تیموری و عبدالسرخ در این منطقه زندگی می كنند.

صنایع دستی و هنرهای سنتی

از صنایع دستی و هنرهای سنتی شهرستان بردسكن كه امروزه در این منطقه رواج دارد می توان به بافت انواع فرش های دستباف ، كه پودهای آن در تناوبی بین پنج تا هفت رج از گره ها مشاهده می شوند اشاره كرد. این نحوه ی پود كشی از صفحات مشخصه قالی های منطقه بردسكن می باشد. از دیگر هنرهای سنتی و صنایع دستی بردسكن می توان از گلیم بافی، حصیر بافی، قالیچه بافی و گیوه دوزی نام برد.

مشخصات جغرافیایی

شهرستان برداسكن، با پهنه ای حدود ۸۰۰۰ كیلومتر مربع، در باختر خراسان، در دامنه جنوب كوه سرخ وكوه میش قرار دارد. این شهرستان از سوی شمال به شهرستان سبزوار، از باختر به استان سمنان، از خاور به شهرستان كاشمر و از جنوب به شهرستان طبس محدود است. مهم‌ترین كوه‌های این شهرستان، كوه سرخ و كوه میش هستند. در بخش باختری كوه سرخ، ستیغ آتشفشانی وجود دارد كه در دامنه آن آب گرم جاری است. رود مهمی در این ناحیه وجود ندارد و بیش تر رودها فصلی اند و آب آن از كاریز و چاه تأمین می شود. این شهرستان در دشت قرار دارد و آب و هوای آن به دلیل وجود كوه ها و نیز قرار داشتن در كناره كویر، متغییر بوده و دارای بخش های سردسیری مرطوب و بخش های گرم و خشك است. هوای روستاهایی كه در شمال و خاور شهرستان قرار دارند معتدل و آبادی هایی كه در باختر آن قرار گرفته اند و نزدیك كویر هستند، گرم و خشك است.

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

نام برداسكن در گذشته به گونه «بردشكن» نگاشته می شده است. بردسكن از دو پاره «برد» به معنی سرما و «سكن» به معنی ساكن، اسكان، آرامش، باشنده گان و اهل خانه تشكیل شده است. بنابراین شاید برداسكن یا بردسكن، سرزمینی است با زمستان های سرد و خشك، اما دارای آرامش، كه مردم در آن ساكن شده اند.