انتخاب كفپوش برای یك موزه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
عمده تلاش فیزیكی یك بازدیدكننده دقیق در جلو و عقب رفتن و ایستادن می باشد.از این رو می توان گفت كیفیت كفپوش بر خستگی و درجه تمركز بازدید كننده تاثیر دارد.
افزون بر این رنگ و تركیب كف باید متناسب با آثار به نمایش گذاشته باشد.معمولا صحبت از این می شود كه كف باید از دیوارها تیره تر باشد و قابلیت بازتابی آن به حدود۳۰درصد برسد.این مورد از آن رو گفته شده كه مثلا كف مرمر سفید قابلیت بازتابی ۵۰ درصد را دارد و نور را در آثار منعكس ساخته و سبب خلل در دید می گردد.همین مورد در شیشه های جلوی قفسه ها نیز صادق است.
دو نكته دیگر نیز كه چندان نیازی به بحث درباره آنها نیست،به هنگام انتخاب كف پوش باید در نظر گرفته شوند:یكی دوام (مقاومت در برابر ساییدگی بر اثر كثرت استفاده با خطر به وجود آوردن گرد و غبار كه به اشیا زیان می رساند)و دیگری شرایط نگهداری(آسانی،سودمندی،هزینه تمیز كردن و زمان لازم برای این امر)است.
به عنوان راهنمایی،به شرح كوتاهی در زمینه مشخصات اساسی انواع كف پوش ها و مورد استفاده آنها در یك موزه می پردازیم:
كف های بتنی سطح یكدست،شطرنجی،موزاییك كوچك و….
این كف پوش ها از نظر اقتصادی با صرفه ترین و در عین حال معمولی ترین و ساده ترین نوع می باشند،نگهداری شان نیز ساده بوده و صیقل دادن آنها تنها با مواد كربوری انجام پذیر است،رطوبت جذب نمی كنند،سخت و با سر و صدا هستند و به خاطر وجود بتن،به ویژه اگر سیمان مصرفی دارای رنگ روشن باشد،ظاهری نا خوش آیند خواهند داشت.این كف پوش ها برای اتاق های نمایشگاه مناسب نمی باشند و تنها می توان در بخشهایی از موزه كه به روی همگان گشوده نیست از آنها استفاده كرد.
سنگ و سنگ مرمر
این مصالح بسیار مناسب می باشند ولی بیشتر برای موقعیت های ویژه به كار می روند.در موزه هایی كه امكانات مالی اجازه می دهد،هزینه باید به نسبت تعدیل گردد،به ویژه زمانی كه بخواهیم این مصالح را از نظر دوام با یكدیگر مقایسه كنیم.سنگهای مرمر،براقی و بازتاب دارند ولی زیبایی و ارزش تزیینی آنها این عیوب را جبران می نماید،به خاطر این ویژگی نوع سخت آن در پلكان،راهرو و بخشهای مشابه و بخشهای دیگر آن با رنگهای یكدست برای جلب نظر بیشتر در گالری های نمایش مورد استفاده قرار می گیرد.
كاشی(سفال)
این كف پوش در اشكال و ابعاد مختلف و نمونه های گوناگون(مربع،سبك،پاركت و…..)ساخته می شوند.نوع خوب پخته شده آن رنگ ملایم قرمز مایل به قهوه ای دارد و می تواند هر رنگی را كه به آن داده شود متناسب با موزه،به خوبی جذب نماید.مقرون و به صرفه می باشند،نگهداری آن دقت می خواهد،اما این امر مشكلی ایجاد نخواهد كرد،اگر مرتب واكس زده شوند یا صیقل های تركیبی روی آن مالیده شود در عین اینكه گرد و غباری جذب نمی كند سالها دوام خواهد داشت.
چوب
در كیفیت ها و برش های گوناگون ساخته می شود.اگر در بتن خوب كار گذاشته شود در عین سختی تولید صدا نخواهد كرد.نگهداری آن مشكل است،واكس آن را درخشان و لغزنده می كند،ولی روغن جلای تركیبی مناسب تر است و آن را در شرایط خوبی نگه خواهد داشت.به خاطر ویژگی هایی كه دارد برای اتاق های نمایش بسیار قابل استفاده می باشد،رنگ خوش آیندی دارد و راه رفتن روی آن نرم و راحت است.در كشور هایی كه چوب كمیاب است و واردات آن عمدتا از نوع گران می باشد،هزینه این كف پوش از حد معمول بیشتر خواهد بود.
چوب پنبه
این كف پوش از بی صدا ترین،نرم ترین و ارتجاعی ترین انواع بوده،مستلزم مراقبت و توجه بسیار است.ار ظرافت ویژه ای برخوردار بوده،به آسانی چرك شده و حتی اگر مرتب هم صیقل شود خیلی زود دچار ساییدگی می گردد.از این رو بهتر است در محل هایی مانند كتابخانه كه رفت و آمد محدود و سكوت لازمه آن می باشد،به كار رود.
لاستیك
تنها به خاطر ارتجاعی و نرمی برای اتاق های نمایش مناسب است.به طور كلی كف پوش لاستیكی هیچگونه امتیازی كه جبران هزینه سنگین آن را بنماید ندارد.نگهداری آن در شرایط مناسب بسیار دشوار می باشد.به آسانی براق شده و وقتی تر شود بسیار لغزنده می گردد لاستیك پس از مدتی نا خوش آیند شده و بوی نا پسندی خواهد داشت.
آجر قیری
نسبتا پرداخت پذیر است،نگهداری آن آسان بوده و قابلیت رنگ پذیری بسیار دارد.از ویژگی های آن می توان از قابلیت استفاده در پی و زیرزمین در شرایط مرطوب نام برد.ضد آتش و مقاوم در برابر خرابی تدریجی و چرك شدن است.
ورنی پلاستیكی
چندین نوع ورنی كه از رزین های تركیبی ساخته شده چندی است وارد بازار گردیده اند.این ورنی ها شامل چند لایه است كه در بتن نرم قرار گرفته اند.ظاهری بسیار شبیه لینولیوم دارند،اما ارزان تر تهیه و شرایط نگهداری آن آسان تر می باشد(واكس صیقل دهنده برای آن مناسب است)پوششی است سخت و قادر به پذیرفتن هر رنگی می باشد.
