روستای وسی علیا جزء بخش سیروان از توابع شهرستان سنندج می باشد. این روستا از شهر سنندج ۴۲ كیلومتر و از بخشداری سیروان حدود ۲۰ كیلومتری فاصله دارد. حدود ۷۵ خانوار در این روستا ساكن هستند و حدود ۲۸۰ نفر جمعیت دارد. روستای وسی علیا بنا به گفته قدما از قدیمی ترین روستاهای استان كردستان است اما اطلاعات چندانی از وجه تسمیه این روستا از كسی نقل نشده است. اهالی روستا اكثرا به كارهای كشاورزی و دامداری مشغول هستند كه توت فرنگی، خیار، گردو و سبزیجات از محصولات اصلی این روستا است. خانمهای روستا نقش مهمی در كارهای كشاورزی و دامداری در كنار همسرانشان برعهده دارند و در كنار امورات روزانه به كارهایی از جمله خیاطی، قالی بافی و گیوه بافی مشغول هستند. روستاهای اطراف روستای وسی علیا عبارتند از: وسی سفلی – گلین – تنگی سر – نییر – محراب – دول آباد – دره كوله. به دلیل كوهستانی بودن این روستا كوههای زیادی در اطراف روستا قرار دارند كه برخی از آنها به نامهای خاصی نامگذاری شده اند از جمله هانه كلانه – هانی ویس – قلای هه وار – قه لای ویرانه – لوتكه شمشیره و در دامنه این كوهها دشت هایی وجود دارند كه از جمله آن می توان به دشت ویرانه – كوچكه هاله – رزو شیری – رزوزردی اشاره نمود. چشمه های این روستا كانی كمره توله – كانی قربانی – كانی همروله – خراتان و میرگه هروله می باشند. زبان مردمی روستای وسی علیا اورامی است كه زبان اورامی شاخه ای از زبان كردی است.