روستای گراوه در بخش مركزی شهرستان سنندج در استان كردستان و در ۳۰ كیلومتری جنوب شهر سنندج واقع شده است. كلمه گراوه، به معنی بازگشت و برگشت می باشد كه به نظر می رسد اهالی روستا مدتی از آنجا دور بوده و دوباره بازگشته اند و آنجا را آباد كرده كه این روستا دارای ۵۰ خانوار و ۲۰۰ نفر جمعیت است. روستاهای اطراف گراوه، عبارتند از: رضوان – سمیران و كانی سوران. شغل اصلی مردم روستای گراوه، دامداری و كشاورزی است كه این كار نیز به صورت سنتی انجام می شود. گندم، جو و نخود، بعنوان محصولات كشاورزی است كه به صورت دیم كشت می شود و محصولاتی همانند گوجه فرنگی، خیار، لوبیا و سیب زمینی جزء محصولات آبی این روستاست. دامداران این روستا نیز دامهایی را كه پرورش می دهند از فرآورده های آنها جهت تامین معاش بهره می گیرند. روستای گراوه، در بخش مركزی شهرستان سنندج در استان كردستان دارای آب و هوایی كوهستانی است و كوههای اطراف روستا عبارتند از كوچك چرمگ (سنگ سفید) – سنگ سیاه – برفه دار – چرخه دا – كماجه و… چشمه های زیبایی نیز در این روستا وجود دارد كه مردم روستا از آب آن جهت آبیاری و آب آشامیدنی استفاده می كنند. این چشمه ها عبارتند از كانی تو – كانی دریژ – كانی چرمگ – كانی گزنگ – كانی رزاق و… روستای گراوه را از قدیم به روستای شرع نام برده اند و این اسم به دلیل وجود افرادی دیندار و متدینی بوده است كه در آنجا زندگی می كردند و اهالی روستای اطراف برای نماز جماعت، كلاسهای قرآن و سئوالات دینی به این روستا مراجعه می كردند و در محضر عالمان وقت بهره می گرفته اند. جالب است بدانید كه در روزگاران قدیم، اهالی روستا، با بازی های سنتی از جمله گوروا بازی – گورزان – جوزان و هم اكنون با بازیهایی همانند فوتبال، هفت سنگ و شطرنج سرگرم هستند.