روستای نوره از توابع بخش مركزی سنندج در استان كردستان در فاصله ۱۸ كیلومتری شهر سنندج است كه در منطقه كوهستانی با زمستانهای سرد و تابستانهای ملایم و مطبوع واقع شده است. از طرف شرق و شمال شرقی به كوه آبیدر بزرگ، از شمال غرب به كوه وَزمان و از سمت جنوب غربی به كوه تایه لان محدود می شود. در اطراف این روستا گردنه های صعب العبور و دره های عمیق وجود دارند كه از میان آنها می توان به گردنه گرماش در شمال غرب، دره یاران یا دول یاران در شمال شرق، دره جارگاه در جنوب شرق و دول زیارتان در غرب و شمال غرب اشاره نمود. از روستاهای اطراف روستای نوره می توان به گرماش، كرجو، آرنان، مرب زان و دانه اشاره كرد. آب و هوای روستای نوره در بهار و تابستان ملایم و مطبوع و در پاییز و زمستان بسیار سرد است. روستای نوره، روستایی بسیار زیبا، با بافت مسكونی متراكم است. این روستا در دره و بر روی شیب واقع شده است. سقف خانه ها صاف و مسطح است و در بنای خانه ها عموما مصالح عمومی منطقه نظیر سنگ، چوب و گل استفاده شده است. به این دلیل معماری زیبای روستای نوره از اهداف گردشگری در استان كردستان به شمار می رود. از انواع بازیهای محلی رایج در روستای نوره می توان به گرزان، شایان، مچلوس، شلیله و خلیله اشاره كرد. در روستای نوره انواع صنایع دستی انجام می شود همانند فرش بافی، ریسندگی و بافندگی. غذاهای محلی روستای نوره عبارتند از: دوینه (كه همان ترخینه است) كَرَه – كُلیره و آش دوغ یا دوخوا می باشد كه قابل عرضه به گردشگران است. البته ماست روستای نوره دارای شهرت بسیار زیادی است و مواد اولیه این غذاها در خود روستا تامین می شود. از جاذبه های گردشگری روستای نوره می توان به دلیل وجود امارت و مقبره آیت الله محمد مردوخ كوهستانی كه شهرت زیادی دارد به آن اشاره كرد. از آداب و رسوم محلی می توان به این اشاره كرد كه شبها خانواده ها طبق عادت قدیم در منزل بزرگتر خانواده جمع می شوند و شب را با قصه های قدیمی می گذرانند. البته در كنار آن آجیل های خشك شده همانند كشمش، توت و گردو نیز رونق خاصی دارد و مورد استفاده قرار می گیرد. از كوههای مشهور روستا می توان به رستم بگ، دزان، وزما، خولانجه و كانی سیف اشاره كرد. روستاهای همجوار روستای نوره عبارتند از آرندان – اجگره – گرماش – كرجو – دانه و مرب زان.