روستای سرنجیانه علیا دارای ۱۰۰ خانوار و ۳۵۰ نفر جمعیت می باشد. قدمت این روستا بنا به گفته افراد كهنسال و وجود قبرستانهای خیلی قدیمی تقریبا به هزار سال پیش برمی گردد. شغل مردم این روستا همانند سایر روستاهای استان كردستان كشاورزی و باغداری است كه می توان به محصولات گندم، جو، بامیه، زردآلو، گیلاس، گردو، انگور، گوجه فرنگی، توت فرنگی و خیار اشاره كرد. البته گندم و جو به صورت دیم كاشت می شود و در زمینه كشت توت فرنگی نیز داری پتانسیل بالایی است. روستاهای اطراف سرنجیانه علیا عبارتند از: روستاهای تجره، چناران، نصر آباد و سرنجیانه سفلی. از جمله امكانات روستای سرنجیانه علیا می توان به موارد ذیل اشاره كرد: آب، برق، تلفن ثابت و سیار، مدرسه ابتدایی، جاده آسفالته و پارك كودك. چشمه های آب روانی در داخل و اطراف روستا قرار دارند كه از كوه های اطراف سرچشمه می گیرند كه این چشمه ها عبارتند از: كانی شاكرم، كانی سانان، خیرمیزا، یه كه دار، كانی چاوكه، كانی كی یه، كانی زه ل و كانی حه ساره قوول. لازم به ذكر است كه در این روستا یك عمارت قدیم به نام «عمارت حاجی عباسی» قرار دارد كه مورد بازدید اهالی روستا قرار میگیرد و یكی از جاذبه های دیدنی روستا به شمار می آید. همچنین آرامگاه زیارتی در روستای سرنجیانه علیا مربوط به «شیخ غفور ضیایی» است كه از اشخاص مطرح زمان خود بوده و هم اكنون مكانی زیارتی برای زائران روستاهای اطراف می باشد. در روستای سرنجیانه علیا ۱۰ كارگاه خراطی و نجاری وجو دارد كه در بحث صنایع دستی و ساخت منسوجات چوبی فعالیت دارند و وجود این كارگاه ها در بخش مركزی سنندج در استان كردستان علاوه بر ساخت صنایع دستی موجب اشتغال مستقیم بیشتراز ۲۰نفر از جوانان روستا شده است.